Dzieli jedna głoska, a tyle

[Latima]

Gdyby nie ona, piękna Helena tracąca urodę
zrzędziłaby jak wszystkie rówieśnice,
a Parys byłby pasterzem.
Nie zaproszono!
Nie zaproszono!
Tego nie robi się kobiecie, gdy przy stole
rozmowa o sztuce i głowach skazanych
na wieńce. Padają nazwiska biesiadników
jak kłosy przy żniwach, wprost w nadstawione
kielichy. Z serwetką przy ustach ktoś wymienił
jej imię, ale nie podjęto rozmowy.
Jabłko rzucę między zgraję!
Jabłko ma tyle znaczeń!
Zapłonie żagiew i spopieli epigonów, Odysi będą
błądzić w poszukiwaniu własnej drogi, a ten, co
piętę ukrywa w dziurawych skarpetkach, do końca
będzie goił ranę i nawijał stale o tym samym.
Mam na imię Eris!
One są tylko piękne!

[tabakiera]

Bardzo dobry, ponadczasowy wiersz.

[Nula.Mychaan]

Podoba mi się ten mitologiczny motyw, i wiersz jest dobry,
jednak zmieniłabym sposób wersyfikacji, chociaż wiem że to narzuca interpretację,
byłoby mi z nią przyjemniej czytać,

ale to wcale nie znaczy że mam rację

[eka]

Eris - bogini niezgody.
Iris - tęczy
Eros - wiadomo

--------------
Niezgoda ważna, bo kreuje zmianę. Stagnacja jest śmiercią.
Eros i Eris. Miłość i ferment jedną drogą chodzą.

Kapitalny wiersz.