Kostki cukru

[Hosanna]

zastanawia mnie gdzie prowadzi metafora zamyślenia w formie kostki cukru ... na spodku
skoro na spodku czyli został tam umeiszczony lecz jest nieużywany

czy więc chodzi o medytację
kiedy mając myśli "gotowe " do użycia
porzucamy je aby między nimi zawisnąć

tylko wtedy zamyślenie będzie raczej"od-myśleniem), "poza-myśleniem"

podoba mi się wiersz a nawet jeśli ostatnia strofa mnie gdzieś po manowcach wodzi to i tak cudne to manowce