Tomografia

[Marcin Sztelak]

Wlane kontrasty palą żywym
srebrem, przekornie milczę,
mimo ciśnień.

Śródczaszkowych, pomiędzy oczodołami
a ciemieniem, niegdyś miękkim.
W zapomnianych czasach wyjścia.

Na ląd, zbyt rozległy
jak na pierwszy niepewny
krok.

Chociaż pomiędzy nim a następnym
przyszłość. Chrzęści wciąż
mielona na papkę słów.

Kontrast spływa, kolejny oddech.

[witka]

Kilka razy robili mi rekonesans magnetyczny.
Za ostatnim razem za łapówkę (wierszowanki) miałem od razu opis.
W moim przypadku to więcej niż dwa kwadranse.
Wiem, że nie piszę o Twoim wierszu.
Chociaż.
Pięknie wprowadziłeś ten kontrast - chyba i dla mnie.
Czasem to jakby przedwczesne, przeciągniete w czasie spadanie, we wszystko na co jest czas.
Pozdrawiam.

[eka]

Kontrast między początkiem a aktualnym pisaniem, porównywanie.
Może jeszcze, jeśli wlane z odczytem innych lub czyjąś twórczością.

przyszłość. Chrzęści wciąż
mielona na papkę słów.

Metafora do rozwagi dla piszących:)

[biegnąca po fali]

Na ląd, zbyt rozległy
jak na pierwszy niepewny
krok.

To najbardziej, Marcinie.

[Henryk VIII]

Wiersz o bardzo przewrotnym działaniu, jedyny w swoim rodzaju
Witka pisze:" Kilka razy robili mi rekonesans magnetyczny." Moje pierwsze skojarzenie - identyczne!
Wiem, że to tekst egzystencjalny, ale jego główna wyjątkowość polega na... przywoływaniu doświadczeń " tomograficznych" odbiorcy. Ale takie działanie to przecież ... też działanie