wiara jałowych stóp

[WHITE RAVEN]

jestem jak
naszyjnik z łez na nagim ciele
utkany strachem pamiętnik
bezowocny gniew bogów
zatrzask przy bagnecie

bólem nakrapiana gęba
podeszła rdza pod serce
obumarły kościół
wypluł wrota do nieważkości

martwa macocha żywych trupów
rozperzyła dnie z pobielaną framugą
nie jestem taki zły
choć przeszyty ciemną materią

a ty czy umrzesz
za Nikifora?

[Halmar]

Mocny ładunek emocji, wykrzyczany ból. I dobrze.

[Marcin Sztelak]

Mroczny, mocny wiersz. Bardzo udany.

Pozdrawiam.

[WHITE RAVEN]

Dzięki za komentarze