farba

[WHITE RAVEN]

jestem to tu to tam
bez drogowskazu
przeszył mnie ostatni promyk słońca

nie zbieram już spojrzeń
mam dość betonu
kotwicy na szyi

marność nad marsakościami
wątroba zmurszeje
od przewlekłej libacji

w końcu wysiądę przystanek wcześniej
zamienię się w latawiec
poniesie mnie przez dzieje

[refluks]

w końcu wysiądę przystanek wcześniej

To się tylko tak mówi.
Sobie można nacisnąć przycisk, autobus się zatrzyma, otworzą się drzwi, ale gdy przyjdzie zrobić krok, to noga zadrży.
Życie generalnie jest kijowe, mniej lub bardziej, ale kijowe.
Często się zdarza mała przyjemność, czasem większa, a od wielkiego dzwonu coś cudownego.
Nie wiadomo co jutro się zdarzy i warto wytrzymać, by dla tego nieznanego znów się obudzić.

[Marcin Sztelak]

Pesymistycznie, chociaż może ten latawiec to nie taki zły wybór, oczywiście jeśli zakładać, że wybór istnieje...

Pozdrawiam.

[Nula.Mychaan]

marność nad marsakościami
wątroba zmurszeje
od przewlekłej libacji

w zestawieniu z wątrobą, chyba chodzi o marskość, więc powinno być marność nad marskościami
- bo tak to nie bardzo widzę w tym sens, a gdyby było marskościami, to ta strofka byłaby rewelacyjna
Poza tym czytam bez ostatnich dwóch wersów, bo wydają mi się całkowicie zbyteczne, jakby z innej bajki