ptaki zazwyczaj giną

[4hc]

a kot siedzi na parapecie próbując zrozumieć szybę
szybko rezygnuje bo jest szalony ale nie aż tak
jak jego pan co powstawiał przeźroczyste ściany
i teraz krok po kroku ostrożnie
tylko znanymi ścieżkami

odległość ze stołu na szafę to dwa ruchy ogona
na oko
w połowie drogi
załamanie wiary co przenosi góry
a koty zatrzymuje w powietrzu w pół skoku i puszcza
pionowo w dół

[Marcin Sztelak]

Urywana narracja, ale z punktu widzenia kot może i dobrze. Zresztą kto coś naprawdę rozumie...

Pozdrawiam.

[tabakiera]

Bardzo dobry wiersz, już pierwszy wers zainspirował.
Kot próbuje zrozumieć szybę, a szyba to element oddzielający go od świata za oknem, niedostępnego z powodu zwierzęcia posiadającego dom niewychodzący.
Szybę, czyli świat.
Szybę, czyli odbicie świata, własne jego postrzeganie, ograniczone horyzontem myślenia i spojrzenia.
Szybko rezygnuje, nie aż tak jest szalony, żeby na tym się skupiać, siedziałby z tępym wzrokiem do ustanej, za przeproszeniem.
Za to pan jest szalony, tworząc takie szyby (może dla siebie, w psychice - sposób odgradzanie się).
No i ten pan krok po kroku, tylko znanymi ścieżkami.
Podobnie jak kot w klatce - mieszkaniu.
Tu też można kiepsko wymierzyć, zwłaszcza na oko.
Załamanie w połowie drogi, może kryzys wieku średniego = przenoszenie gór (u pana, oczywiście).
U kota to skok na główkę, nie na cztery łapy.
Może u pana też?

Być może to polowanie na ptaszęta - w obu przypadkach.

Mam dwa szalone koty.
Niewychodzące, po przejściach w świecie za szybą.

[4hc]

ciekawe spojrzenie tabakiero, dzięki za refleksje

Marcin kto to kto tak na prawdę?