Ezoteryzmy

[Marcin Sztelak]

Przeterminowanym słowem wykładam
ściany podmiejskich szaletów.
W połowie spalonych przez hordy
płatnych stróżów nocnych.

A noc miała być nasza, jednak śpimy
umęczeni dorastaniem
– coraz dłuższym. Do ostatniego tchnienia.

I nie gaśmy pożogi, to na nic,
poza tym wieczorem trzeba odpalić
sygnalizacje dla zbłąkanych
potępieńców.

Takie braterstwo pokrewnych dusz.
Chociaż to brzydki wyraz w towarzystwie
cierpiących na przewlekłość życia.

Na szczęściej, prędzej czy później,
to uleczalne. Diametralnie.

I tylko nocy szkoda – gaśnie.

[witka]

Końcówka dla mnie najlepsza.
Ciężki temat, trudny,ambitny dla mnie dobrze zamknięty.