***[deszcz deszcz i po deszczu...]

[biegnąca po fali]

Taa. Aż strach się bać

[Nula.Mychaan]

Oj dasz radę
Ja do cierpliwych też nie należę, a jedna strofka leży już 6 lat, a drugą wykorzystałam po 5 latach, więc może warto:)

[gal.a]

A już wydawało mi się, że czegoś nie rozumiem, bo mam trudność z powiązaniem kolejnych strof z pierwszą, chociaż w trzeciej zauważam pewne nawiązanie do scenerii "po deszczu" z początku wiersza. Klimat w pierwszej i ostatniej strofie jest odmienny, co moim zdaniem, nawet podkreśla dwojakie spojrzenie na tę samą chwilę (ktoś odczuwa, ktoś nasłuchuje). Deszcz ustał, a są różne jego skutki.
Z premedytacją wyrzucam środkową strofę, bo wprowadza kolejny motyw, który nie koniecznie łączy pozostałe strofy.

[Marcin Sztelak]

Piękny, liryczny wiersz, ciekawy kontrast twardego zakończenia. A może pierwszy wers uczynić tytułem? (mam alergię na gwiazdki i kropki).

Pozdrawiam.

[biegnąca po fali]

Galino - tyle opcji to wyboru... Pomyślimy, choć nie ukrywam, że najchętniej pozostawiłabym tak jak jest.
Dziękuję:)

Marcinie - a ja tak lubię, te moje nawiasy
Dziękuję za czytanie i słówko.

[tetu]

Bardzo piękny liryk Ewo, bardzo. Tak się zastanawiam nad radami przedmówców i nie potrafię oddzielić tej pierwszej strofy. Może dlatego, że wiem o co caman nie potrafię być obiektywna. Zieleń to nadzieja, a deszcz pięknie zmetaforyzowałaś. Ja tu widzę to co trzeba.

[biegnąca po fali]

Dzięki, tecia.

[tabakiera]

Powiem tak - jesteś w formie.

[biegnąca po fali]

Dziękuję, tabakiero.

Ciekawe jak długo:)