Constans

[Marcin Sztelak]

Różnej maści higieniści
czyszczą do połysku
hasła i oddzewy.

My, w niesłusznym proteście
składamy ofiary z wysuszonych
butelek. Nie marnując ani kropli
czujemy się żywcem wzięci.

Na ziemię, rodzącą niczym królica
przed trafieniem do garnka.
Przypadkowego żarłoka.

Wcina, aż się uszy trzęsą,
szczelnie zatkane gęstym
słowem. Pacierzy.

Którymi przed zaśnięciem wybaczamy
swoje winny wszystkim niewinnym
mieszkańcom raju.

Z pilnie strzeżonym wejściem i bardziej
wyjściem.

[witka]

Słowa wiersza jak z autoklawy, do ponownego, którego to już użycia.
A my dalej swoje.

Mocna pointa,

[tetu]

My, w niesłusznym proteście
składamy ofiary z wysuszonych
butelek. Nie marnując ani kropli
czujemy się żywcem wzięci.

To jest świetne Marcin:)

[Gruszka]

przed zaśnięciem wybaczamy
swoje winny wszystkim niewinnym

- o tak! Świetny wiersz.

[Nula.Mychaan]

Druga strofka wywołała we mnie gęsią skórkę