Kasztelanka

[witka]

Nie wiedziałem, że można czuć aż tyle mówiąc;
możesz nawet mnie odjechać.
Siedziała naga niczym grusza, odwrócona plecami
jak do poiskania. Z ciszy, po tym jak
przeturlała się pode mną czystością rasy bonobo.

W szpagacie zamiast stuły, szybki leśny ślub.
Pierwszy sok z brzozy w czasie próby nektarów,
kiedy jeszcze można postawić wszystko
na jedno dno kwiatowe, od gry w trzy kielichy.

Dziś żadne wymuszenie twórcze nie zrównoważy
życia tchniętego wtedy w nieuformowany pustak,
nie w celu nabywania sztuki bycia Golemem
aż po spadnięcie kartek.

[eka]

Kolejny z cyklu: Seksualność wolnej, nieukształtowanej obyczajowością, kobiety.
Historia domaga się wyjścia na światło dzienne, pointa zadziwia kontrastem między tytułem a pustakiem.
Jak zwykle nie jestem w stanie odczytać pełni przekazu, ale rytm dobry i eksperymentowanie z wierszem narracyjnym też.

[witka]

Nie znalazłem w moim kompie ikonki z takim cyklem, ale zapewne ma swój byt.
W tym rozbuchanym przekazie starałem się jednak przedstawić tło nocy z poniedziałku na środę.

[eka]

Masz go, masz. Z różnymi bohaterkami.
Z poniedziałku na środę - aaaha:)

[witka]

https://www.youtube.com/watch?v=2cx4Wr1Y9SI

[eka]

Bonobo i fatalizm zbiór rozłączny, ale przynajmniej wiadomo skąd ten zlepek dób:)
Iść, ciągle iść, w stronę słońca. Noce bywają zdradzieckie.

[witka]

To ta sama peelka z pewnego tryptyku

boćki

na zielonej serwetce w ogrodzonym
stokrotkami chramie
dwa bociany i ołowiany żołnierzyk
dezerter ona z łabędzią szyją

najwyższym zaklekotem bioder
góruje nad wszystkimi