Każdy ma swoje Jerycho

[Latima]

Przez lata codziennie okrążała miasto,
archeolodzy odnajdą w glinie ślady.
Jej wołanie niosło się po ulicach,
ale ani jedna cegła nie wypadła
z muru o magnetycznych właściwościach.
Nocą przyciągał mroczne indywidua
i kobiety o rudych włosach.
Trąby okazały się śmiesznymi rekwizytami
wobec stabilności przeciwnika.

Długie jest wahanie kobiety
przed opuszczeniem i złożeniem broni.

Jeszcze stoi przed drzwiami,
ale już wie, że modlitwa nie została wysłuchana.

Miasto bawi się i umiera na uwiąd.

[Alek Osiński]

Porządnie napisany wiersz.
Ale jedno mnie zbija z tropu.
Bo Jerycho to właściwie
symbol zwycięstwa
i to okrutnego, bezwzględnego zwycięstwa.

Już prędzej bym powiedział - "Każdy pragnie swojego Jerycha"
gdyby nie wyraźna potulność Pilki, która imo w ogóle do Jerycha
nie pasuje...

[Latima]

Dziękuję, Alku, dorzucę swoje rozumienie tego nawiązania.
Tak, ale tylko pozornie odwróciłam topos, bo nawet ten biblijny ukazuje Jerycho jako miasto rozpusty. Czy zatem fakt, że peelka odchodzi , oznacza, że to miasto triumfuje? Nie, ono umiera na uwiąd, przegrywa na własne życzenie. Biblia jest wielką metaforą, bo można tę historię odnieść do społeczności, ale i do pojedynczego człowieka. Są różne wybory i różnie rozumiana wolność. Pozdrawiam, La

[Nula.Mychaan]

Bardzo interesujący wiersz, dobra puenta