syndrom nieurodzaju

[WHITE RAVEN]

odpuszczam sobie gniot stulecia
zakasam rękawy by formować czasoprzestrzeń
w mojej głowie są świeże bułeczki
ostatni posiłek nad przepaścią

nurkuję w ramiona przeznaczenia
nie ma już ani fiolki cyjanku
arszenik też się skończył
jestem w kropce.

nie jestem wielki
może u swojego lekarza
jak zerwany kłos zboża
mogę dać plony

jednak chwasty
bardziej mnie kręcą

[alchemik]

Kolejny wiersz o wenie, która gdzieś się tam puszcza, co z kolei nie daje poecie spać, bo on chciałby jednak wypuścić na światło dzienne dzieło.
Sam pisałem takie utwory, kiedy nie miałem o czym, a wewnętrzny grafomański przymus kazał mi jednak tworzyć.
W tym przypadku dosyć ciekawie ujęta ta męka twórcza.
Nawet skończyć ze sobą nie można, bo by się nic nie stworzyło.
Zresztą brak akcesoriów suicydalnych w postaci odpowiednich toksyn.
Lekarz pewnie wysłucha, ale plonów z tego nie będzie, chyba że antydepresanty.

W zasadzie ja też wolę w poezji chwasty niż ułożone rabatki.
Jednak z pisania o niemocy twórczej raczej bym zrezygnował.

[Marcin Sztelak]

Pisać nie mogę, bo załóżmy złamałem ręke na patetycznym skoku na poduszkę...
No sorry ile można? Fakt wszyscy jesteśmy monotematyczni, ale lepiej już skoncentrować się na seksie lub chlaniu.
Poszła to wróci · nic na siłę.

Pozdrawiam

[WHITE RAVEN]

Pisać nie mogę, bo załóżmy złamałem ręke na patetycznym skoku na poduszkę...
No sorry ile można? Fakt wszyscy jesteśmy monotematyczni, ale lepiej już skoncentrować się na seksie lub chlaniu.
Poszła to wróci · nic na siłę.

Pozdrawiam

Nie umiesz czytać to nie tak jak myślisz . Co do seksu i chlania sorry ale sam smarujesz dupy.

[jaguar]

Pierwsza strofa jest fantastyczna, później do mnie nie trafia tak, jak oczekiwałam. Może rekwizyty zbyt jaskrawe? Trudno powiedzieć. Pozdrawiam serdecznie

[Nula.Mychaan]

Tylko pierwsza strofka, ale bez tej przepaści, reszta niestety niezbyt mi się podoba.