Nieznośna lekkość miasta

[AS...]

zacny Leszku
Twój obrazek przypomina czołówkę TV "Idź pod prąd";
wolę jednak zdecydowanie takie klimaty:
https://www.youtube.com/watch?v=cnY9ea_q3nI


Glo
nie będę powtarzał setek komplementów;
jesteś poetką
i byłbym bardzo szczęśliwy, gdybyś zauważyła,
że na tym portalu wyrastają także inne...

[Gloinnen]

Jeśli już szukać jakichś wizualnych uzupełnień, to zdecydowanie to:
https://youtu.be/aKWzUob8BmY

[Nula.Mychaan]

Co tu dużo pisać.
Dziękuję.
Czytanie takiej poezji to wielka przyjemność

[teo]

Dzięki gwiazdkom można szybko się zorientować że to dziennik podmiotu. Zapis prywatnych, poetyckich przemyśleń. Tak ja to widzę.

I tu mała uwaga. Pouczasz innych, o nie używaniu pewnych zwrotów w wierszach. Raz przeszkadza ci zbytnia dosłowność (najczęściej ) i raz zbytnio "podręcznikowe" metafory. Ale ja uważam, że we wszystkim powinno się zachować równowagę. Twoje dążenie do poetyckiej oryginalności kosztuje cię zrozumienie u czytelnika. To są po prostu rozwleczone do granic możliwości trudne do wizualizacji obrazy. Jesteś dobrą poetką, to widać. Ale czasami za bardzo się starasz.

Dziękuję i zapewniam, że w moich słowach nie ma złośliwości

Pozdrawiam
teo

[alchemik]

Z wielką przyjemnością.
Długo czekałem i doczekałem się w końcu.
Znak stopu i stopy go przekraczające.
Przekrocz choćby dla mnie.
Bardzo lubię Twoją poezję, Glo.
Jesteś niedościgła w prostych metaforach.

Jeden z ostatnich Twoich wierszy, Rosarium .
Sparafrazowałem, sparodiowałem. Przemieniłem w Fungarium..
Czy gniewasz się o to?
Wiedz, że tylko dobre wiersze parodiuję.
W ten sposób mam z nimi większą styczność.
Może to niebezpieczne, bo w ten sposób popełniłem rzekomy plagiat.
Choć Ty wiesz, że nie byłbym do tego zdolny.

[Alga]

Mądry, niestety głęboko prawdziwy wiersz.
Nasze miasta to kartonowe pudełka, pełne pustych oddechów. Łatwo jest stworzyć iluzję życia, bytu. Jeszcze łatwiej ją zdmuchnąć.
Gdzie tak naprawdę istniejemy? W ciekłokrystalicznych snach, naszych odbiciach, tęsknotach papilarnych?
Cykliczność nas zabija, bo nie jest już cechą jedynie natury.
Odważni w pustosłowiu, sięgamy... tylko po co? Skoro boimy się szczerych rozmów i spotkań nos w nos?

Dziękuję za ten wiersz.

Pozdrawiam ciepło.

[alchemik]

Piękny komentarz, Algo. Taka komentatorska poezja jaką lubię i czasem uprawiam.
Najbardziej jednak lubię czytać dobre wiersze.
W pisaniu nie dorastam Glo do pięt.
Bo wciąż improwizuję.
Rzadko mnie stać na taki wypracowany tekst.
To przez lenistwo, które mnie ogarnia.
Teofil ma chyba trochę racji wspominając o gwiazdach, może gwiazdkach.
Dla mnie to gwiazdy Twoich przemyśleń, Glo.