Ale sama metafora powalająca.
________________
Teraz będziemy ze sobą... połączenie przyszłości (będziemy) z aktualnością (teraz) - ciekawy zabieg. W smutnych wierszach - melancholijna perspektywa poezji codzienności. Destrukcja (implikacja wykreślania z apostrof) w 4., 5. i 6. wersie [moim zdaniem, osoby która nie przepada za opisami (nawet metaforycznymi) w wierszach, no chyba że znacząco podkręcają przesłanie], ciągnie wiersz w dół naddatku, przegadania.
Czyli, Iza, dla mnie wiersz okrojony, to Wiersz:
Dotąd doszliśmy. Tu się rozwiązały
koniec z początkiem.
Ewa Lipska
teraz będziemy ze sobą rozmawiać smutnymi wierszami
zacznę wykreślać cię z apostrof które i tak ominąłbyś wzrokiem
(...)
przez moment przetrwają jeszcze w pamięci a po zmierzchu
zapomnimy najprostsze znaczenia i słowo dotknie próżni
wtedy rozejrzysz się zdziwiony ja stanę przed tobą zwyczajnie jak kobieta
ziemia będzie tylko ziemią
__________
Odnalezienie siebie wzajem poza słowami, to najważniejsze, fakt.
To Wy tam w próżni budujcie swoje znaczenia Kochający, ale zero mojej zgody na Twoje liryczne milczenie wobec czytelników!:)
Pozdrawiam, licząc na następny Liryk.
