pisanka na skrzeku

Wiadomość

witka · #1 Post autor: **witka** » 30 mar 2018, 10:12

przy obalaniu mitów o rakach
pod wyluzowane skrzydełka z podrobami
gubię się w domysłach zabrakłych udek
i roszczeniach jakby do stonogi

po trzech biegach schodów jest z górki
drogowskazowej i bez odcałowanej od kniaziów
ukraińskich żaby odżywam w rzęsie wodnej
po przejeździe polewaczki

odbija mi pośród corocznych palm
scalany w jedyną nadzieję piękną
między i po strzykanie w stawach
wedle grobli spiętrzona mądrość czasu

szumy wierzb zbiera stary ropuch

#2 Post autor: **Lucile** » 30 mar 2018, 12:52

witka pisze: ↑
30 mar 2018, 10:12
odbija mi pośród corocznych palm
scalany w jedyną nadzieję piękną
między i po strzykanie w stawach
wedle grobli spiętrzona mądrość czasu

szumy z wierzb zbiera stary ropuch

Witka, czy już Ci mówiłam, że bardzo lubię Twoje pisanie?
Metaforyka – palce lizać – i to nawet wtedy, gdy moja wyobraźnia nie jest w stanie za nią nadążyć.
Już wiem, że nie należy wyjaśnień szukać w „obłokach”, a blisko, bliziutko codzienności, prostych zdarzeń, wykonywanych czynności oraz związanych z nimi przemyśleń, które w Twoim wydaniu stają się poezją.
A to wielka sztuka.

No, to Ci sporządziłam laurkę! Akurat teraz, więc przyjmij ją wraz z tradycyjnymi Wielkanocnymi życzeniami.

Pozdrawiam
Lu

witka · #3 Post autor: **witka** » 30 mar 2018, 12:57

Dziękuję.
Dobrych Swiąt.

#4 Post autor: **eka** » 30 mar 2018, 17:18

witka pisze: ↑
30 mar 2018, 10:12
w stawach
wedle grobli spiętrzona mądrość czasu

szumy z wierzb

Zacytuję, bo fraza urodnie liryczna.
W niej całość, i harmonia:)