Oddamy ciepło

[biegnąca po fali]

A dla mnie jednak ckliwie. I jakoś tak... do przesady różowo. Tak, ten wiersz jest różowy
i z grubą warstwą lukru, czyli... przesłodzony. Przyzwyczaiłaś mnie do innych form. I tamte
zdecydowanie bardziej mi odpowiadają. Skondensowane i mocne. Takie lubię.
I takie mi pisz;)

[Alek Osiński]

Trochę nietypowy dla Ciebie wiersz, Ewo. Przesycony liryką jak ocean gorący.
Najbardziej podoba się pierwsza strofa i dwa ostatnie wersy. Pomiędzy bardziej mgliście.

Pozdrawiam : )

[eka]

A tu jest po prostu pięknie.

Dziękuję i zgadzam się:)

Tak, ten wiersz jest różowy
i z grubą warstwą lukru, czyli... przesłodzony.

Trochę nietypowy dla Ciebie wiersz, Ewo. Przesycony liryką jak ocean gorący.

Nie zgadzam się:)

____________
Bardzo Wam dziękuję, bardzo:)

[tetu]

Ładny, ciepły liryk.
Nie mam uczucia przesłodzenia, nudy, czy też nadmiernej różowości.
Pierwsza strofa urocza, pełna takiego błogiego klimatu.

i przez palce
beztrosko przepuszczam kolorowe ryby, białe meduzy,
i rosnące, przezroczyste bąbelki

bardzo mi się tu podoba, bo jest sielsko anielsko, ale też pojemnie, choćby ze względu na białe meduzy.
cóż też sobie tu peelka nawyobrażała

W drugiej panta rhei, lirycznie
spienione dźwieki, rozkołysane pokoje i niezastaną wodę odczytuję jako krążenie, rotacja, przemieszczanie się tytułowego ciepła.
Oddamy ciepło, jakieś zmiany klimatyczne się szykują?:)
Piękna puenta. Przy skoku za jeden uśmiech się uśmiechnęłam.
Wiersz odczytałam dwuznacznie.
W kontekście geograficznym zaplotłaś to podskórne, podpowierzchniowe ciepło międzyludzkich relacji.

A tak przy okazji mam pytanie do Mirka
co to jest tramtadancja poetycka? jakiesik nowe słowo?

[Marcin Sztelak]

Lirycznie, bajkowo, niespełnialnie. Bardzo dobra metaforyka.

Pozdrawiam.

[eka]

cóż też sobie tu peelka nawyobrażała

Powrót do ciepłego oceanu:)

Oddamy ciepło, jakieś zmiany klimatyczne się szykują?:

Skądże, klasyka ziemskiego prądu. Zbieranie ciepła od równika, oddawanie północnym rejonom.
Dzięki:)

Marcin, pozdrawiam:)

[tetu]

Powrót do ciepłego oceanu:)

Ciepłego? Ok, nie wnikam:D

Skądże, klasyka ziemskiego prądu. Zbieranie ciepła od równika, oddawanie północnym rejonom.

Tak myślałam

[tetu]

Ładny, ciepły liryk.
Nie mam uczucia przesłodzenia, nudy, czy też nadmiernej różowości.
Pierwsza strofa urocza, pełna takiego błogiego klimatu.

i przez palce
beztrosko przepuszczam kolorowe ryby, białe meduzy,
i rosnące, przezroczyste bąbelki

bardzo mi się tu podoba, bo jest sielsko anielsko, ale też pojemnie, choćby ze względu na białe meduzy.
cóż też sobie tu peelka nawyobrażała

W drugiej panta rhei, lirycznie
spienione dźwieki, rozkołysane pokoje i niezastaną wodę odczytuję jako krążenie, rotacja, przemieszczanie się tytułowego ciepła.
Oddamy ciepło, jakieś zmiany klimatyczne się szykują?:)
Piękna puenta. Przy skoku za jeden uśmiech się uśmiechnęłam.
Wiersz odczytałam dwuznacznie.
W kontekście geograficznym zaplotłaś to podskórne, podpowierzchniowe ciepło międzyludzkich relacji.

A tak przy okazji mam pytanie do Mirka
co to jest tramtadancja poetycka? jakiesik nowe słowo?

[eka]

Tetu, powielił się komentarz, już chciałam usunąć, ale jest taki pozytywny, że zostawię:)