w świetle niewyobrażeń

[firlo]

pomiędzy ćmami przygryzasz wargi
czekaniem smaków zawieszonych na gzymsie
pośród orlich gniazd ustami z białej koronki
cedzisz słowa o wolności

obciążenia poszukują spełnień
nie grymaś otwórz na oścież wpuść
zapach nirvany wspomnieniem przyszłych nocy
wpatrzona w przebudzenie uchyl drzwiczki
chociaż spójrz jestem tak blisko nie widzisz
stoję tam na krawędzi cudzysłowiu ubrany
w nagość czekam najciszej jak potrafię
dla ciebie na dnie lustra w mojej szafie

zakwitły jabłonie

[Gloinnen]

chociaż spójrz jestem tak blisko nie widzisz
stoję tam na krawędzi cudzysłowiu

Ten fragment moim zdaniem do minimalnej korekty.

"chociaż spójrz jestem blisko
na krawędzi cudzysłowu" ---> przy okazji - cudzysłowu...

Podoba mi się kompozycja i udane (moim zdaniem) przerzutnie.

Jeśli chodzi o obrazowanie - bardziej trafia do mnie druga część, jest chyba bardziej naturalna, prosta, mniej pokrętna metaforycznie, niż pierwsza.

Trochę za dużo na tak ciasnej przestrzeni rzeczowników zakończonych na "-nie" ---> niewyobrażeń, czekaniem, obciążenia, spełnień, wspomnieniem, przebudzenie... Sporo.

Z drugiej strony -

obciążenia poszukują spełnień

- brzmi bardzo ciekawie.

Tytuł też, według mnie - świetny, rozbudza ciekawość i wyobraźnię.

Końcówka zawiera w sobie sporo czułości, dawkę romantyzmu i subtelności, która nagle wynurza się z dość surowego i zdystansowanego opisu. Dobry wiersz w swoim gatunku, liryka miłosna na ogół obecnie idzie w dwie skrajności: albo kicz, albo wulgarność. Ten wiersz znajduje swoje miejsce doskonale pomiędzy tymi ekstremami; w wyważony sposób operuje emocjami, aby nie przesadzić w żadną stronę. Podoba mi się to, że nie nazywa wielu rzeczy wprost, gra nastrojem, delikatnie inicjuje liryczną historię, bez epatowania ordynarnością, ale i bez przesłodzenia.

Pozdrawiam,


Glo.

[firlo]

chociaż spójrz jestem tak blisko nie widzisz
stoję tam na krawędzi cudzysłowiu

Ten fragment moim zdaniem do minimalnej korekty.

"chociaż spójrz jestem blisko
na krawędzi cudzysłowu" ---> przy okazji - cudzysłowu...

Podoba mi się kompozycja i udane (moim zdaniem) przerzutnie.

Jeśli chodzi o obrazowanie - bardziej trafia do mnie druga część, jest chyba bardziej naturalna, prosta, mniej pokrętna metaforycznie, niż pierwsza.

Trochę za dużo na tak ciasnej przestrzeni rzeczowników zakończonych na "-nie" ---> niewyobrażeń, czekaniem, obciążenia, spełnień, wspomnieniem, przebudzenie... Sporo.

Z drugiej strony -

obciążenia poszukują spełnień

- brzmi bardzo ciekawie.

Tytuł też, według mnie - świetny, rozbudza ciekawość i wyobraźnię.

Końcówka zawiera w sobie sporo czułości, dawkę romantyzmu i subtelności, która nagle wynurza się z dość surowego i zdystansowanego opisu. Dobry wiersz w swoim gatunku, liryka miłosna na ogół obecnie idzie w dwie skrajności: albo kicz, albo wulgarność. Ten wiersz znajduje swoje miejsce doskonale pomiędzy tymi ekstremami; w wyważony sposób operuje emocjami, aby nie przesadzić w żadną stronę. Podoba mi się to, że nie nazywa wielu rzeczy wprost, gra nastrojem, delikatnie inicjuje liryczną historię, bez epatowania ordynarnością, ale i bez przesłodzenia.

Pozdrawiam,


Glo.

bardzo dziękuje za ciepła opinię Glo )) pozdrawiam równie ciepło