Więcej nie zdążyłem napisać

[Damian Sawa]

tamtego wieczoru pochowaliśmy świerszcza
spod grubej warstwy ziemi ogląda gwiazdy
Kasia szeptała - śpij śpij ranek jest bliski

co będzie gdy dorośnie choćby jutro
a w miejscu gdzie leży świerszcz wyrosną kwiaty

przez jakiś czas będzie wracać
jak do źródła
i wbrew ludzkiej naturze nie zapomni
każdy tak mówi

tamtego popołudnia niebo spadło mi na plecy
po takim ciosie trudno się pozbierać
Kasia krzyczała żebym nie umierał
chyba dorosła

[P.A.R.]

tamtego popołudnia niebo spadło mi na plecy
po takim ciosie trudno się pozbierać
Kasia krzyczała żebym nie umierał
chyba dorosła

ja chyba nie dorosłem
ale spróbuję
tak mi dopomóż wszystkie ancymony ...

[anastazja]

Kod: Zaznacz cały

tamtego wieczoru pochowaliśmy świerszcza
spod grubej warstwy ziemi ogląda gwiazdy
Kasia szeptała - śpij śpij ranek jest bliski

A wiesz, nie czytałam, chyba nowy.

Ja też chowałam, ptaszki, nawet myszy. Urocze wspomnienia. Nie wiem, czy nie warto by zmienić; tamtego wieczoru, tamtego popołudnia jedno z dwojga.

Ale i tak wiem, ze nie zmienisz.

[Alek Osiński]

Czytałem już go na innym forum
podoba mi się, pogrzeby świerszczy
zawsze wzbudzają emocje...

Pozdrawiam

[Gloinnen]

Mnie się ten wiersz bardzo spodobał.
Napisany w bardzo prosty sposób - tak, jak lubię - bez nadmiernego przeładowania abstrakcyjnymi dywagacjami. Niemal każdy element ma swój konkretny punkt odniesienia, utwór sprawia wrażenie napisanego życiem. Nie jest to poezja wydumana za biurkiem, to jego walor.

tamtego wieczoru pochowaliśmy świerszcza

Doskonały początek, który z miejsca daje czytelnikowi porządnego kopa.

Dalej na tej kanwie tworzysz całą opowieść o przemijaniu, dorastaniu do trudnych doświadczeń, śmierci. Dobra klamra - od śmierci świerszcza (kontekst dzieciństwa) przechodzisz do dorosłej konfrontacji z tajemnicą odchodzenia. Wiersz sprawnie i mądrze skonstruowany także i pod tym względem. Ogólne wrażenie -

Pozdrawiam,


Glo.