Z gruszy opadł kasztan

[Bazyliszek]

tak jak morze całuje brzeg
całuję przyszłe wspomnienia

otwarte okna
zatrzaśnięte drzwi

bociany i tak powrócą

bo kto wie
czym wyrośnie

poranek

[Alek Osiński]

Za pierwszym razem mi się nie spodobało, ale po dokładnym wczytaniu
mam już lepsze odczucia, podoba mi się to pogodzenie z niewiadomym,
otwarcie się na lotne formy przy zamkniętych drzwiach

Pozdrawiam

[atma]

jak to czym Smoku? - kwiatem wiśni i śpiewem skowronka oraz przylotem Smoczycy - na pewno
spokojnie i optymistycznie,

[Gloinnen]

otwarte okna
zatrzaśnięte drzwi

bociany i tak powrócą

bo kto wie
czym wyrośnie

poranek

Czytam bez dwóch pierwszych wersów, bo są kiczowate do bólu (morze całujące brzeg - bleeeee, za słodkie to...)

"otwarte okna
zatrzaśnięte drzwi

bociany i tak powrócą

kto wie ---> zrezygnowałabym z "bo".
czym wyrośnie

poranek"

Najbardziej podoba mi się fraza o bocianach, wskazująca na nieuchronność odwiecznych naturalnych cykli. Pomimo tego, co w nas niespokojne, uwierające, trudne - można, a nawet zaufać naturze, upływowi czasu i temu, co jeszcze się nie wydarzyło.

Tak jak w piosence M. Grechuty:

Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy,
ważnych jest kilka tych chwil, tych, na które czekamy.

Pozdrawiam,


Glo.