Praskie powstanie z grobu

[Adela]

jestem piewczynią Cuba Libre
U Zlatého Tygra

nie śmierdzę trupem
używam perfum z Avonu

od śmierci z powodu
zatrucia się szczęściem
uchroniła mnie
żywica stresu

powstałam z grobu
jako kobieta
obojnacze myśli
wyciągnięto mi
długim hakiem przez nos

mam dłuższe palce
twardszy kręgosłup
i mogę pić piwo
w przyzwoitych warunkach
z zadaszeniem

wróciłam
moje serce nie zmieściło się na wadze

[P.A.R.]

jestem piewczynią Cuba Libre
U Zlatého Tygra

ja chętnie zostanę
tym bardziej, że wprowadzasz nietuzinkowo ...

długim hakiem przez nos

mam dłuższe palce

[Alek Osiński]

Dobry wiersz z podtekstami.
Sztuka balsamowania dla
drugiego życia

Pozdrawiam

[Gloinnen]

żywica stresu

Nie podobają mi się metafory dopełniaczowe. To dość dość nienaturalny sposób odzwierciedlania rzeczywistości, a ja wolę prostotę, plastyczność, a przede wszystkim konkrety! Zestawiając coś namacalnego ("żywica") z abstrakcyjnym pojęciem ("stres"), tworzysz tak naprawdę obraz-widmo, dekorację; realizm obrazu wymyka się w pustkę, powstaje hybryda, której nijak nie da się przełożyć na język zmysłów i wyobraźni.

Mogłabyś napisać na przykład: "stres jak żywica"... Ja dla odmiany lubię porównania, chociaż też ktoś mógłby się ich doczepić, że banalne...

wyciągnięto mi
długim hakiem przez nos

P.A.R. ma rację - w tym fragmencie można bez uszczerbku dla treści pozbyć się słowa "długim".

Wiersz jest ciekawy. Generalnie nie przepadam za tematyką, która zasadza się na schemacie: "siedzę w barze/upijam się/przy okazji piszę o tym wiersz, żeby moje chlanie miało głębszy sens"

Ale Tobie udało się stworzyć w utworze ciekawy klimat. Nie ma zbyt wiele tego tankowania i nie zostało ono wyeksponowane sztucznie dla dodania wierszowi siły rażenia Masz wiele udanych, bardzo obrazowych, a przy tym niepokojących metafor. Spodobały mi się te fragmenty:

powstałam z grobu
jako kobieta
obojnacze myśli
wyciągnięto mi
długim hakiem przez nos

Odniesienie do koncepcji androgyne? Ale zrobione w przewrotny sposób. I dość trafnie zauważasz, że bycie kobietą wiąże się z cierpieniem, ale masz do tego cierpienia dystans, niemal prześmiewczo je traktujesz. Okrutna groteska służy złagodzeniu cierpiętniczego wrażenia, a jednocześnie prowadzi na skraj przepaści.

wróciłam
moje serce nie zmieściło się na wadze

Pointa - paluszki lizać!

Pozdrawiam,


Glo.

[Adela]

Al z krainy os

Sztuka balsamowania dla
drugiego życia

w jednym zdaniu ująłaś/eś to, nad czym długo myślałam jak to przekazać:)

Gloinnen, jak zwykle dziękuję za cenne uwagi:) fajnie, że jednak ten tekst może nie wypadać jak pisanie wiersza z okazji chlania:)

Pozdrawiam,
A.

[ks-hp]

Zgadzam się z Glo - ta dopełniaczówka jest kiepska. Osobiście lubię wyrafinowane i dopracowane metafory dopełniaczowe, ale żywica stresu brzmi nader dziwnie, bo po pierwsze - żywica ani trochę nie przypomina wyglądem stresu (jak wygląda stres?), po drugie - wkradł się lekki patos. Reszta jest bardzo dobra. Kolejna odsłona tego, co to znaczy być kobietą. Przypomina trochę niektóre wiersze Plath. Pozdrawiam.