Niezbędny

[teri]

spływa z moich włosów
mrużę oczy
siada kroplami na twarzy
mam mokre usta ramiona
wraca smak pierwszych pragnień
w sandałach woda z kałuży
mruczy odgłosem późnej wiosny
w otwartej przestrzeni
pada i pachnie
w pełni światła obok emocji i niepokojów
oddycham pięknem przyrody
randkuję z deszczem
lubię go

III.2012

[Alek Osiński]

randkuję z deszczem

To bardzo przyjaźnie zabrzmiało, takie randki
mogą być frapujące, jeśli deszcz potrafi się
tylko zachować, bo np. ten dzisiejszy wyglądał mi
na niezłego gbura. W tym kontekście dodawanie
lubię go już raczej bezcelowe, chyba że Peel
chce zaznaczyć, że czasami umawia się na randki
z obiektami, których nie lubi...

[teri]

a tak... ten wiosenny jest moja "miłością", z pozostałymi to już różnie bywa...
Pozdr.

[P.A.R.]

za odwagę 6+
za wiersz dużo, dużo mniej...

pełna włosów
mrużę oczy

kroplami na twarzy

i mokre usta
w ramionach sterczą

sandały pełne kałuż
tuż nad odgłosem późnej wiosny

w otwartej przestrzeni
pada i pachnie
światło emocji

gdy nie wiem po co
randkuję z deszczem


ukłony

[teri]

Twoja wersja - tak - ładna, awangardowa - podob mi się.
Moja to tylko prostota...
Pozdr.

[Gloinnen]

Ja również jestem za prostotą, natomiast - za P.A.R.em zasugeruję kurację odchudzającą dla wiersza. Pomysł jest sympatyczny, jeżeli wyobrazimy sobie taki letni, ciepły, przelotny deszczyk, a w ogóle to utwór skojarzył mi się z pewną niemniej sympatyczną piosenką:

http://www.youtube.com/watch?v=Ygz1VRzc8Ls

"spływa z moich włosów
mrużę oczy
siada kroplami na twarzy
mam mokre usta ramiona
wraca smak pierwszych pragnień
w sandałach woda z kałuży
mruczy odgłosem późnej wiosny
pełnią światła

randkuję z deszczem"

Zaproponowałam własną wizję - mniej zmieniającą zapis, ale opartą przede wszystkim na wrażeniach zmysłowych, bo to one są największym atutem. Natomiast osobiście jestem zdania, że w poezji lepiej jest jak najmniej mówić dosłownie o tym, co się czuje. To tylko moja sugestia, aby wiersz był tajemnicą. Dobrze jest pozwolić się czytelnikowi w niej zanurzyć. Jeśli piszesz "piękno przyrody", "lubię", i analogicznie "odczuwam to i tamto" - to tak, jakbyś już sama pisała interpretację do własnego tekstu i zabijasz cały urok nakreślonych przez Ciebie wcześniej klimatów i nastrojów. Walorem Twojej poezji może być jej ulotność, delikatność, impresyjność, ale przy impresjach należy (według mnie) poprzestać na opisie tego, co widać, i pozwolić odbiorcy na jego własne emocje.

Pozdrawiam,


Glo.

[P.A.R.]

widzisz, ile można nagloidać...
aż ciarki przechodzą
a Ty
tylko czasami oglądaj się za sobą...
i nie słuchaj takich starych pierdzieli
jak ja...
amen

[teri]

Lubię takie komentarze, bo to właśnie z nich "zabieram" do siebie to, z czego bede czerpała przy nastepnym tekście.
Często chcę "podać" dokładnie, co czuję i pewnie to jest moim błędem, a może znakiem rozpoznawczym?!
Już mi z Wami dobrze.