akwarele

[pietrek]

akwarele
paciorek do nucenia


po pracy wracamy do domu
obładowani czymkolwiek

myjemy ręce i twarze
ozdabiamy półki książkami

wiosną malujemy
ogrodowe altanki w kwiatki

dziecięcymi wodnymi farbkami

lepimy z plasteliny
barbakany i psychodramy

umieramy i się rodzimy
się rodzimy i umieramy

potem znowu
brniemy do pracy
a po pracy ściekamy
do domu


boże nie daj pomylić kroczków
nie daj kroczków pomylić nikomu


marzec 2011

[Miladora]

Rozbawił mnie ten paciorek, Pietruś.
Ora et labora?

Zdrowie

[pietrek]

No cóż, Mila, miało być i smieszna i straszna, kak gawarjat

[Alek Osiński]

paciorek jak paciorek, Pietrek,
ale przy tym:

boże nie daj pomylić kroczków
nie daj kroczków pomylić nikomu

to się rozkleiłem

[Gloinnen]

Suuuuper!

Francuzi mają takie swoje powiedzonko - metro-boulot-dodo - czyli: metro-zapierdziel-lulu

I tak właśnie jest. Dobrze oddana miałkość naszej codziennej rzeczywistości. Te akwarele, jako tylko surogat prawdziwych barw, prawdziwych kolorów, zmywalne, nietrwałe, jak życie człowieka, odbicie jakiegoś ideału, który tylko możemy przeczuwać i nędznie naśladować. A i tego nie potrafimy.

Pozdrawiam,


Glo.

[pietrek]

no taaa, znowu żabojady były szybsze...