Zapadnia

[stary krab]

Określenie "mroczny" powtarza się w komentarzach. Mocna rzecz, trudno mi udawać twardziela.

[Withkacy]

Chyba już mówiłem, że w takich wierszach widzę Ciebie, może dlatego, że mnie bezpośrednio dotykają. Super

[ks-hp]

"Mroczny" jest jak dla mnie zbyt dosadnym określeniem. Wiersz jest niesamowity poprzez dobitne wyrażenie emocji, ale nie nazwałbym go mrocznym - raczej słodko-cierpkim, jak niektóre owoce zresztą. Kobiecy, gorzki - dopatruję się w nim jednego tylko znaczenia, jakbym od pierwszego wersu wiedział, o czym peelka mówi - to znaczy, że perfekcyjnie poprowadziłaś go "od deski do deski", wszystko tu aż huczy i milczy zarazem. Widzę to w ten sposób: działanie, fiasko, przejmująca cisza... i powrót do działania. I kolejne fiasko. I rozpacz peelki, którą stara się ukryć w powtarzanych codziennie czynnościach. Ale czegokolwiek bym nie napisał, i tak pozostanie trywialne, bo w żaden sposób nie jestem w stanie dookreślić tego utworu. Jest (powtarzam się) niesamowity. Rzadko zdarza mi się czytać tak mocno dotykające teksty.

[IwonaAspazowna]

Tekst ma zapach i kolor. Mocny jak lekko przejrzałe wiśnie, kiedy nie wiadomo, czy to jeszcze sok, czy też w którejś z gałązek była drzazga. Obrazu można dotknąć, więc jest to chyba wiersz-rzeźba.

[Gloinnen]

Dziękuję wszystkim. Nie spodziewałam się tylu pozytywnych komentarzy.

Pozdrawiam,


Glo.

PS. Pietrek, mnie też przeszkadzają przeplatające się sploty. Pomyślę jeszcze, jak to zmienić...