Mgliste opowieści szubieniczników

[Marcin Sztelak]

Nosząc grzechy młodości
w kieszeniach można by się spodziewać
rychłego zbierania chrustu.
Tylko to całopalenie nie wystarczy na cokół,
co najwyżej modlitwy mamrotane
przy jakiejkolwiek ścianie płaczu.

Huśtawka nastrojów, w zanadrzu panaceum
dobrze naoliwionej liny, (nie ma powodu
skrzypieniem denerwować przechodniów).
Później mandragora jako ładne epitafium.

Do czasu szczęśliwych rozwiązań - ręce na kołdrę.
Parę drobiazgów na które można sobie pozwolić:
ukradkowe przekleństwo, napar z żeń-szenia na sen,
uspokajająca dawka chińskiej kaligrafii.

Ewentualnie prośba o szatana
pokroju Wolanda,
z dodatkiem czarnego pudla
o swojsko brzmiącym imieniu.

I z szerokim uśmiechem schodami w dół,
bez pośpiechu, ostatecznie tylko raz
się umiera.

[Alek Osiński]

Ewentualnie prośba o szatana
pokroju Wolanda,
z dodatkiem czarnego pudla
o swojsko brzmiącym imieniu.

I z szerokim uśmiechem schodami w dół,
bez pośpiechu, ostatecznie tylko raz
się umiera.

Końcówka najbardziej. Można też ewentualnie windą
jak Harry Angel...

Pozdrowienia