Homo homini

[Gloinnen]

Dziękuję za sugestie. Pomyślę jeszcze nad tym jak ten tekst poprawić. Zgadzam się z tym, że nie należy przesadzać z nadmiarem słów i emfazy - wdzięczna jestem za wskazanie niedociągnięć i minusów.

Pozdrawiam,


Glo.

[Marcin Sztelak]

Bardzo mroczny wiersz całkiem jak ten opisywany rozdział historii.
Warto poruszać takie tematy, bo jedyne co możemy uczynić dla tych którzy zginęli to pamiętać...

Pozdrawiam.

[Hosanna]

ziemia która musi przyjść

śmierć jako ziemia

życiodajna

proch w który się obracasz

i kołyska nowym producentom świata

wciąż mam w głowie

ziemia która musi przyjść

sama ją przywołam gdy zapragnę bardziej niż niewinności która kryje się w każdej walce

[skaranie boskie]

Mocny tekst.
Za podszeptem przedmówców, ograniczyłbym ilość makabrycznych gadżetów do niezbędnego minimum. Piszesz obrazowo, tylko po co?
Czy myślisz, że odkopywanie grobów jest konieczne i słuszne?
Rozumiałem uczestników tych wydarzeń - szukali sprawiedliwości. Rozumiem jeszcze ich spadkobierców - szukają kasy po dziadkach. Czego szukasz Ty w tamtych strasznych czasach?
Historia, pomimo, że lubi zataczać koła, do takich scen nie powraca. Dziś są inne, skuteczniejsze i nie pozostawiające wspomnień narzędzia zagłady. Co z tego, że będziemy wyciągać makabryczne zaszłości ku przestrodze, skoro idący z postępem świat dawno wynalazł nowe sposoby masowego tępienia ludzi uznanych za zbędnych? I w dupie ma to, co nielicznym jeszcze spędza sen z powiek.

Dobra, rozpisałem się...
Miałem o wierszu a nie o celu jego napisania.
Tylko problem w tym, że jak czytam, nasuwa mi się tylko jedna myśl. "Po co?"

[Gloinnen]

Według mnie rolą poezji jest - za Barańczakiem - stworzenie systemu "zachęt do samodzielnego myślenia. Albowiem samodzielne myślenie prędzej czy później musi doprowadzić do wniosku, że każdy z nas jest indywidualnie odpowiedzialny za swoje czyny i w każdej minucie musi dokonywać indywidualnego wyboru.
Co może być fundamentem takiej etyki? Jedyna wartość ludzkiego świata, jaka opiera się nie na zasadzie nadrzędnego autorytetu, lecz równorzędnej identyfikacji: drugi człowiek (...), człowiek konkretny, który właśnie w tej chwili umiera w okopie, osuwa się pod ścianą straceń, chowa w dłoniach spoliczkowaną twarz, płacze w poczuciu poniżenia i opuszczenia."

Przydługi wstęp uzupełnię własną opinią. Po pierwsze, fakt, że zło na świecie stało się czymś powszednim i powszechnym nie oznacza, że automatycznie człowiek powinien zacząć przyjmować je obojętnie, jako coś naturalnego, bądź coś, z czym nie powinno się podejmować walki, bo po co. Bierne przyzwolenie jest dla mnie czymś wyjątkowo nagannym. Poeta, oczywiście, swoim pisaniem nie naprawi świata, nie spowoduje, że znikną różne problemy. Natomiast podejmując tematy, jak powyższy, nawet sięgając do historii, czyli do tego, co już było, daje świadectwo tego, że nie milczy w sprawie... Jak więc działa? Właśnie poprzez wstrząśnięcie, przypomnienie, uderzenie. Po to, aby zmusić czytających do myślenia. Myślenie jest wrogiem zła, wrogiem doktryn, wrogiem wszelkich ekstremizmów, a także wrogiem debilnej, asekuracyjnej bierności.
Zło poprzedniego wieku wzięło się z umiejętności wykorzystania dwóch potężnych potencjałów: masowej frustracji i masowej ciemnoty. Poezja może być narzędziem, które zapobiega temu, poprzez pobudzenie do refleksji, mniej lub bardziej pogłębionej. Świadomość różnych rzeczy przeciwdziała otumanieniu. Na tym chyba powinno budować się zręby współczesnej etyki. Choć to pojęcie zapomniane, zaraz mnie tu pewnie wyśmiejecie

Glo.

[skaranie boskie]

fakt, że zło na świecie stało się czymś powszednim i powszechnym nie oznacza, że automatycznie człowiek powinien zacząć przyjmować je obojętnie, jako coś naturalnego, bądź coś, z czym nie powinno się podejmować walki, bo po co.

Zgoda, trzeba podejmować walkę.
Wydaje mi się jednak, że podejmowanie jej z sześćdziesięcioletnim opóźnieniem jest albo pójściem na łatwiznę, albo zwyczajną hucpą.

podejmując tematy, jak powyższy, nawet sięgając do historii, czyli do tego, co już było, daje świadectwo tego, że nie milczy w sprawie...

Jasne.
Jeżeli sąsiad dwadzieścia lat temu spuścił wpierdol swojej żonie, a Ty dziś napiszesz o tym wiersz, doskonale oddasz świadectwo tego, że nie milczysz w sprawie. Może - wracając do tematu wiersza - powinnaś napisać o głodujących dzisiaj dzieciach, o wykorzystywanych seksualnie małolatach (szczególnie przez tych, o których, z pewnych względów, pisać Ci niewygodnie), zamiast uciekać w bezpieczną historię?
Przecież oprawcy z tamtych czasów już dawno pomarli, nie musisz bać się ich odwetu...

[Gloinnen]

Może - wracając do tematu wiersza - powinnaś napisać o głodujących dzisiaj dzieciach,

Masz tutaj temat na czasie. Niewygodny tym razem dla Ciebie, co?

http://www.osme-pietro.pl/wiersze-biale ... t5288.html

[Gloinnen]

wykorzystywanych seksualnie małolatach (szczególnie przez tych, o których, z pewnych względów, pisać Ci niewygodnie)

Pozwolę sobie odnieść się jeszcze do jednego elementu Twojego postu.
Uczepiłeś się jak rzep psiego ogona Kościoła i księży, zapominając o tym, że formułowane przez Ciebie zarzuty w równym stopniu mogą dotyczyć wielu środowisk, realnie sprawujących władzę, tworzących światopogląd, mających pod sobą "rząd dusz". Partie polityczne, pozornie litujące się nad uciśnionymi obywatelami i obiecujące im raj. Środki masowego przekazu, otumaniające ludzi. Przekupione autorytety wszelkiej maści, tzw. "elitki" opiniotwórcze... Władze lokalne, parlamentarzyści, rząd wreszcie, skorumpowane instytucje i służby państwowe. Mało?
Dziwi mnie, że zachowujesz czysty i nieskażony racjonalizm myślenia jedynie wobec wszystkiego co wiąże się z KK (nauka społeczna, księża, dogmaty). Tutaj próbujesz zabłysnąć przenikliwością godną wielkiej sprawy. Natomiast jeśli chodzi o pozostałe pralnie mózgów, zdajesz się zupełnie zaczadzony. Inne herezje łykasz bez mrugnięcia okiem, jak choćby przekonanie, że jedyny wybór, jaki ma człowiek, to albo zdychać, albo się kurwić...