one nie pójdą na kompromis

[em_]

połowa mnie nie nosi zimnych lśniących noży
o nie
ona się noży boi
w kieszeniach ma tylko przestrzeń (wyobraź sobie
jak łatwo tę przestrzeń zapełnić bzdurami)
wiadomo
ciągle coś czuje do ciebie
zaciska dłonie recytuje modlitwy idzie
potyka się i już

wysypane całe garści pustek

druga wraca do domu
kroi mięso
rzuca mięsem w ściany

gdyby mogła rzuciłaby w ciebie
wybiegła na most boso i bez kurtki
bez drugiej połowy

i prosto z mostu

w oczy zmyślonego boga

[Hosanna]

biegnę z Tobą po moście

i powtarzam moją mantrę dni ostatnich

CAŁA NADZIEJA W ZŁUDZENIU

skoro to bóg zmyślony - nie wolno ci biec po moście prawdziwym

HEJ

[witek kiejrys]

dwie ostatnie niepotrzebnie msz wydziwiają.
psują wiersz.

[Sede Vacante]

Bardzo intrygujesz słowem.
Metafory są smakowite, absolutnie niebanalne, każdą z nich można kosztować osobno i dopisywać do niej własną interpretację.
Jest coś w twoich wierszach, jakiś wyzwalacz dreszczy, niepokoju, czarnych myśli. Coś takiego, że człowiek zawiesza się na chwilę. Chyba to sukces właśnie bardzo ciekawych metafor. Zwrotów, opisów, jak zwał, tak zwał.

"w kieszeniach ma tylko przestrzeń (wyobraź sobie
jak łatwo tę przestrzeń zapełnić bzdurami)"

"wysypane całe garści pustek"

"wybiegła na most boso i bez kurtki
bez drugiej połowy"

"ścierwem
jak mantrą w oczy zmyślonego boga"

Mniam;)

[Bonifacio Sieczepia]

Sądzę, że inwersja w "ona się noży boi" jest niepotrzebna. Mimo wszystko.
Trudno mi dodać coś jeszcze do tego, co napisał Sede, zgadzam się z nim i już.
Em_, walisz "prosto z mostu". No i dobrze.

[em_]

Dzięki za komentarze/ mnie też takie zakończenie niecałkiem pasuje, może spróbuje jeszcze to zmienić. Pozdrawiam

[ble]

Ach, piękne zwroty akcji, pomysły na słowa. Myślę, że w zakończeniu wystarczy odjąć w oczy zmyślonego boga.
Pozdrawiam