Katastrofa pralnicza

[Marcin Sztelak]

W teatrze absurdu krzyczę, bo:

Umyłem gramofon – płakał rzewnie,
kwilił niczym dziecię.
Strzaskane próbówki, nie próbujcie
przemówić do rozsądku
pacynką.

Festiwal kiczu kręci się wraz z planetą,
ba - prawdopodobnie z galaktyką.
Nie ma teorii opisujących
człowieka przed lustrem.

Chyba żeby pokładać wiarę
i nadzieję w kącie odbicia i emisji
światła.

Walcząc o lepsze jutro uprawiam
seks w ogródku.
Przez telefon, jeszcze jedno osiągnięcie
zastępcze.

Tymczasem bęben wykonuje sześćset
obrotów na minutę.
Ja znacznie więcej - nie pomaga;

wszystko brudne, brudne, brudne.

[ble]

Dobre zakończenie Wcześniej trochę wyliczanka, meczy mnie rwanie mysli, ale może to jest sedno wiersza.
pozdrawiam.

[Alek Osiński]

Chyba żeby pokładać wiarę
i nadzieją w kącie odbicia i emisji
światła.

cóś z gramatyką tutaj chyba nie teges..albo to w ramach "katastrofy"

Jaka piękna katastrofa, Bingo!

[Marcin Sztelak]

ano było nie teges ale poprawione na teges