Układ handlowy

[Withkacy]

Układ handlowy

„Mówi głupi w swoim sercu: Nie ma Boga”.
(Psalm 14:1) BT


nie dotyczy trwogi
wtedy
biegnę w podskokach
na odpustowe ciastka z cukrem
pozorują możliwość
na układ handlowy

diabeł zaciera ogniste ręce
proboszcz spogląda ze zgrozą

jeśli
nie zachłysnę się życiem
komu królu złoty wybaczysz

gdybyś nie wybaczył
czy byłbyś miłosierny

obaj czerpiemy przyjemność
z fabrycznego grzechu

popełnię
wybaczysz

[Hosanna]

Jeśli są to rozterki człowieka wierzącego to - ciekawe . Zawsze się zastanawiam jak wszystko w głowie skalda w całość człowiek wierzący. Z punktu wiary to musi być bardzo trudne ale szanuję (chyba że w imię wiary czyni zło co jest częste)

[Bonifacio Sieczepia]

Moim zdaniem dobrze skonstruowany.
Tytuł wali od razu co autor miał na myśli, ale w tym wierszu tak musi być z racji dwóch ostatnich wersów.
Dobrze skonstruowany, tym bardziej, że nie podaje żadnej podpowiedzi, czy sarkazm pochodzi od wierzącego, czy też nie.

[Withkacy]

Moim zdaniem dobrze skonstruowany.
Tytuł wali od razu co autor miał na myśli, ale w tym wierszu tak musi być z racji dwóch ostatnich wersów.
Dobrze skonstruowany, tym bardziej, że nie podaje żadnej podpowiedzi, czy sarkazm pochodzi od wierzącego, czy też nie.

serdecznie dziękuję za ślad.

Dodano -- 04 lip 2012, 20:32 --

Jeśli są to rozterki człowieka wierzącego to - ciekawe . Zawsze się zastanawiam jak wszystko w głowie skalda w całość człowiek wierzący. Z punktu wiary to musi być bardzo trudne ale szanuję (chyba że w imię wiary czyni zło co jest częste)

dobra refleksja

[Alek Osiński]

Coś jest na rzeczy z tym układem

[Sede Vacante]

Ha, bardzo fajnie;)
W końcu czysta logika - żeby się oczyścić z grzechu, trzeba go dokonać;)
I dobre, mądre alibi na własne słabości.
Napisany zabawnie, luźno, humorystycznie, zgrabnie.

[Gloinnen]

Człowiek ma tendencję do targowania się z Bogiem. Zgrzeszę, ale... Podstępnie manipulujemy przy granicach, a potem działamy na zasadzie "świecy i ogarka". A wszystko na wszelki wypadek, bo a nuż rzeczywiście On istnieje?
Nie znając Bożej natury, wydaje nam się, że możemy Go przechytrzyć, grać z Nim w kotka i myszkę. Bo przecież on taki dobrotliwy, miłosierny... A może nie widzi? A może da się podpuścić?
Grzeszenie w nadziei, że i tak Bóg wybaczy - to raczej kpina z Niego samego.
Peel próbuje osłabić wagę ludzkich czynów lekką ironią, ma nadzieję, że Bóg podchwyci tę nutę, obawiam się jednak, że nie...
Ale to jedynie moja refleksja na temat treści wiersza.

Podoba mi się określenie "fabryczny grzech". Coś jak "wada fabryczna", przypisany do człowieka na stałe. Człowiek będzie upadał, Bóg mu będzie wybaczał, ale mam pewien dylemat - czy ta pewność nie usypia ludzkiej czujności? Nie uczy nas arogancji?

Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

popełnię
wybaczysz

wybaczy.

Bardzo