oswajanie

[Istar]

nagle moje piersi stają się małe
jak jabłka spadłe za wcześnie
z zielonego drzewa słabej gałęzi
trzask

nagle przestaje być ważniejszy
boli
łykam na ten ból tabletki
mniej kolorowe

wybrałam imię
i nie wiem czyje teraz będzie

wydłubuję z głowy
łyżeczką nie większą od dziecięcej rączki
pierwsze słowo

[Sede Vacante]

Nie wiem o czym konkretnie jest wiersz, ale chyba generalnie o jakimś etapie w życiu, kiedy coś się nie udało, peel przeżywa tragedię, spowiada się ze swojej bezsilności, załamuje.
Pierwsze moje skojarzenie - choroba. ale zaraz potem "a właściwie czemu choroba?". Coś złego się dzieje, autorka barwnie to opisuje, wprowadzając nastrój przygnębienia.
Na pewno intryguje, choć zinterpretowanie będzie trudne;)

[Istar]

nie podpowiem, może odpowiedź przyjdzie z kimś innym

serdeczności

[Gloinnen]

Mnie się skojarzyło z aborcją albo poronieniem, nie wiem, chyba jednak to drugie, ponieważ w wierszu wiele szczegółów wskazuje na żal peelki.
Sporo elementów naprowadza według mnie na wątek przedwczesnej utraty dziecka.

wybrałam imię
i nie wiem czyje teraz będzie

To, jak sądzę, nie wymaga rozwijania, jest bardzo czytelne.

wydłubuję z głowy
łyżeczką nie większą od dziecięcej rączki
pierwsze słowo

"Łyżeczka" - "wydłubywanie łyżeczką" - też według mnie wpisuje się w moją interpretację. A jeżeli łyżeczka nie większa od dziecięcej rączki - hmmm... takiej maleńkiej jeszcze...

A pierwszego słowa nie będzie, należy o nim zapomnieć. Tutaj mamy nawiązanie do tytułowego "oswajania". Oswajania tragedii bądź oswajania się z nią.

Tekst niezwykle przygnębiający. Ale dobry, bezpretensjonalny, pozbawiony (chwała za to!) zwykle towarzyszącego podobnej tematyce emocjonalnego bełkotu i patosu. Powiedziałaś tylko tyle, ile trzeba i ani słowa więcej.

Pozdrawiam,


Glo.

[Istar]

albo poronieniem

tak, właśnie tak

Pozdrawiam