Zabijam czas na śmierć

[Mirek]

skazani na otchłań
unoszą się bezładnie
w nicości

ale nicość ma teraz kolor czarny
i nie jest już nicością
jest czernią
a skazani nie są samotni

świecą złoto
czasem spadają razem z aniołami
i mieszkają w tafli stawu

znieruchomiałej
właśnie dla nich

[witek kiejrys]

nicość ma kolor czarny
i nie jest już nicością
jest czernią

ten fragment z tekstu zabieram. tu czuję poezję

[Gajka]

Ja nic nie zabieram ,ale zgadzam się z przedmówcą

[semiramida]

Podoba mi się i to bardzo. Ma w sobie spory ładunek nadziei. Odtrąceni, skrzywdzeni znajdą swoją nagrodę, swój raj. Pięknie:))) semi.

[Sede Vacante]

Dla mnie wiersz trochę zagadka.
Co jest wybawieniem dla skazanych-samotnych? Czym jest owa czerń?
Gdzie ich szukać i jakież to miejsce daje im namiastkę wolności?
Nie znaczy, że zły, czy coś. Ja nie umiem go rozszyfrować.

[Alek Osiński]

mieszkają w tafli stawu

znieruchomiałej
właśnie dla nich

dla mnie to;)

[Ewa Włodek]

niebo pełne gwiazd, odbite w tafli stawu? To raj dla wszystkich - później, Mirku? Tak odczytałam wiersz...Przy lekturze przypomniał mi się jeden "Heine", podobny w obrazowaniu i nastroju...

Pozdrawiam serdecznie...
Ewa