***

[emelly]

Ptolemeuszu butny kapłanie
głupcze
siebie oszukałeś nie nas
niebo tak ciche i puste
choćbyś latami leciał za światłem
nie dotrzesz do innej przyczyny
niż agonia supernowych podupadłe karły
pobladłe olbrzymy

my jesteśmy rozsądni
wierzymy
psychologom zielarkom druidom
spoglądamy nie w niebo lecz w gwiazdy
z konstelacji Forbesa

rysujemy kręgi
składamy ofiary
z serc jedynie lukrowanych
mięsa kawy masła
bo najważniejsza koszerność
nigdy schabowego z ziemniakami
ani owoców z posiłkiem

od konfesjonałów wolimy kozetki
słuchamy wnętrz nie ludzi
co myślimy to mamy
dlatego powtarzaj
kocham kocham kocham
siebie siebie na wieki wieków siebie

[Latima]

ależ mi się podoba ( masz pazur!)....myślę, czy konieczna taka ilość zaprzeczeń? pozdrawiam

[atoja]

mocne słowa
sfrustrowana peelka wyrzuca nagromadzone emocje
nie tylko jej...

[emelly]

Dziękuję za komentarze! Ze wszystkich wierszy, jakie napisałam, ten jest mój ukochany. Myślę, że wszystkie zaprzeczenia są niezbędne

[Gajka]

Emmelly:)

Świetny wiersz

[Ewa Włodek]

dzisiejsi ludzie - w jakimś sensie ofiary cywilizacji... Dobra refleksja o nas na dziś...

Pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa