pozdrowienia z zakopanego

[tea]

mały chłopczyk marzy
aby mieć włosy
sięgające pasa
i zieloną sukienkę

w góralskim serdaku
stoję na wąskiej kładce
bezbronna
w obiektywie
szarych oczu
matki

Jasiu syn przybrany
śmieją się
przeglądając album

Przecież wiem
że przyniósł mnie
bocian

Po drodze zgubiliśmy
czerwoną wstążkę
jaka chroni
od uroku
wszystkie dzieci

[Gloinnen]

Wiersz jak album, kolejne strofy, kolejne fotografie, a między nimi historia do zrekonstruowania.
I dobrze, że zapraszasz do tego czytelnika.

Mam tylko jedną uwagę - przydałaby się konsekwencja w używaniu dużych liter. Niektóre strofy zaczynasz z dużej, inne z małej - moim zdaniem lepiej byłoby w ogóle (poza imieniem) zrezygnować z majuskuły.

Pozdrawiam,


Glo.

[Istar]

tak

[atoja]

Bardzo dobry wiersz... i nie pozwolę,aby uleciał.
To nie tylko fotografia...to smutne przeżycia z dzieciństwa, jak odrzuconego na margines,wyśmiewanego Jasia
Teo