niedziela

[Gabriela]

północ. niedziela znów jest osobista. przecież
nigdzie się nie wybieram. jeszcze. potrafię usiedzieć
na miejscu. chociaż szpilek we mnie nie brakuje [zapomnieli
wyjąć], nie stukam palcami o blat stołu. krzyczą.
to klątwa, choroba. dość mam takiego krzyku.

patrzeć i nie widzieć. można. bez emocji. na zawsze,
na dystans. całkiem niechcący. wmówić innym, że jestem
toksyczna. za dnia promieniuję, w nocy nawet
świecę, gryzę ręce. do bólu. usilnie staram się przeżyć bez
miłości. resztę ukryć nie w garści, a pod powiekami.

jak odpad. kromka chleba spadająca masłem do dołu.
nie żałuję. z obawy przed plamą rozejść się, stać z boku,
gardzić światem zza szyby. na krótko przed wybiciem
milknę. północ. nie po raz pierwszy, a ostatni
sen z nadzieją prysnął.

[SamoZuo]

Ciekawy pomysł, mądre przemyślenia.

Lubię szczere -prawdziwe wiersze, bez sztucznych metafor, obcojęzycnych "modnych" słow i kombinatorstwa na siłę - ten wiersz jest szczery, podoba mi się.

Rażą tylko powtórzenia w pierwszej zwrotce (krzyku - krzyczą).

Pozdrawiam

[Gabriela]

powtórzenie jest celowe, jak najbardziej.
najpierw jest powiedziane co wykrzykują - później, że tej, konkretnej opcji peel ma dość.
bardzo dziękuję za opinię.

[SamoZuo]

Mogłabyś zastąpić jeden z tych "krzyków" np. wrzaskiem, ale to tylko sugestia.

Pozdrawiam

[Gabriela]

ale wrzask wtedy nie będzie tym, a nie innym krzykiem.

[SamoZuo]

Zrobisz co zechcesz, to przecież twój wiersz.

[Gabriela]

[Ewa Włodek]

peelka - niespokojna, nerwowa, nie bardzo wie, jak zapanować nad emocjami, przyczyniającymi się do "rozmigotania" myśli, gonitwy myśli...A przemyslenia - ma, oj, ma...
Miło było poczytać...

Pozdrawiam ciepło...
Ewa

[Jabrzemski]

Krzyki nie do zastąpienia - sugestia chybiona.
Jest wiersz.
Oklaski i.t.p.

[Gabriela]

dzięki Ci!