w korralu zapanowała radość chleb przemienił się w ciało

[Jarek B]

moje kobiety
to plejada dziwek
niektóre bardzo dobrze
robiły na drutach

mimo ze inne piętnowałem
jakiś złodziej kradł
najdorodniejsze sztuki

utrzymywałem padło
do pierwszego odwyku

w deszczu meteorytów
z genetycznie spierdolonego gruzu
ulepiłem wybrankę

doiła codziennie
z czerwonych krwinek
białaczka
rak

powiedziała do mojego kumpla
trzyma się dzielnie
po dwóch latach już ze mną nie żyła

wujek piecia i zeb mckeine
przypędzili kolejne stado

w największe gradobicie

[Gloinnen]

Dobry tekst, choć bardzo pesymistyczny. Korral - może być metaforą świata, w którym wszystko wydaje się genetycznie spierdolone. Tak, jakby cały akt Genesis był jedną wielką pomyłką. A przecież wszechświat został stworzony tylko raz...

powiedziała do mojego kumpla
trzyma się dzielnie

Trochę niejasne.

Wypowiedź peelki wzięłabym w kursywę.
Poza tym pomyślałabym, jak to zrobić, aby sytuacja jednak była bardziej zrozumiała.
Bo kto trzyma się dzielnie? Powiem szczerze, nie wynika to z zapisu.
Składniowo wskazujesz na peelkę, ale przecież nie o nią chodzi, więc pokombinuj.
Chyba, że masz literówkę i powinno być "trzymaj się dzielnie".
A w ogóle to jest według mnie pleonazm - samo "trzymaj się", bądź też "trzyma się" - wystarczyłoby, "dzielnie" to słowny naddatek, często popełniamy w potocznej mowie takie błędy, ale w wierszu warto oszczędnie szafować słowami.

Pozdrawiam,


Glo.

[iskierka]

Mnie też bardzo się podoba, słów niewiele - dużo treści.

[Marcin Sztelak]

Podoba mi się ten pesymizm genetycznie spierdolonego... (w mimo że kropka uciekła).

Pozdrawiam.