Stuki, puki

[Marcin Sztelak]

Interakcja nocy i dni.
Bynajmniej nie chodzi o literaturę i wspomnienie o polonistce,
która na siłę chciała uczynić arcydzieło
z historyjki do streszczenia na trzech stronach A4.

Brzytwa Ockhama – menel wygrzebujący niedopałki z kosza
na przystanku.
Dojrzewam w południe, kiedy listonosz dzwoni
zębami. Biedak zsiniał doręczając maila
do Mikołaja.

Powoli wchodzę w fazę wzmożonego
zapotrzebowania na płyny – stąd wzruszenie.
Drogi doręczycielu oto szklanka herbaty po rosyjsku,
Стакан чая.

Teraz już tylko sztuka
oglądania telewizji, wieczorem zmiana statusu na:
powszechnie dostępny.

Potem, nasłuchując nocnych szmerów i trzasków,
wepchnięcie za pazuchę kolejnego świtu.
Tak jak w piosence schowanej pod stertą brudnych
naczyń. Bo wstyd.

[em_]

Wiersz naprawdę świetny, można go poczuć, poza końcówką; jakoś zupełnie nie pasuje, jest jakby z innej bajki. Może się jeszcze nad nią zastanowisz?

[iskierka]

zgadzam się z Em, końcówka jakby z innej bajki
i psuje całość, bo całość jest świena

[Marcin Sztelak]

O jasny pierun - to co kursywą na końcu faktycznie jest z innej bajki, znaczy wiersza, coś się "potentegowało".
Dziękuję i pozdrawiam.

[Gajka]

hm......... życiowy minimalizm ...fajnie

[Ewa Włodek]

no, i jest peel, co to nie za bardzo wie, jak dalej "poprowadzić" swoje życie? Aaki - zawieszony miedzy "było" i "jest", a nie bardzo zdecydowany na to, jak "będzie"? Tak odebrałam sens...

Pozdrawiam serdecznie...
Ewa