zwierciadełko powiedz przecie

[semiramida]

ZWIERCIADEŁKO POWIEDZ PRZECIE

w słodyczy mieszka
demon

ustom podaje
puchary ze sztucznego złota
i każe powtarzać
przeklęte imiona

z każdą literą
łyk zatrutego nektaru
rozpala

z wolna stajesz się posłuszny
myślą mową uczynkiem zaniechaniem*

*niepotrzebne skreślić

powiedz
choćby tylko sobie
czy nie zemdliło jeszcze
od miodów ciemności

i czy potrafisz
dzisiaj spojrzeć
w każdy wiersz
jak w lustro?

[Ewa Włodek]

ano, częst-gęsto to, co ludzie tworzą (słowo, sztuki plastyczne, muzyka i jeszcze parę innych) bywa swoistym pamietnikieem, kronika przeżyć, przemyśleń. Czy zawsze później identyfikuja się z tymi dziełami? Różnie...
Ciekawie opowiedziałas ten wątek, Semi (o ile dobrze odczytałam sens)...

pozdrawiam ciepło...
Ewa

[iskierka]

usuń ten znak *
i ten ?
i będzie miodzio
albo zrób cudzysłów

[Gloinnen]

Dobra pointa, jeśli podejdziemy do poezji, jako do lustra odbijającego ludzkie przywary, zachowania, reakcje, postawy, myśli, impulsy i popędy.
Poeta może stawiać się ponad innych, a nigdy nie ma odwagi sam spojrzeć w lustro, dokonać rzetelnej samooceny...
Podoba mi się forma pytania. Zmusza do zastanowienia każdego czytelnika. Bo przecież niekoniecznie musi to być artysta, twórca, poeta... Czytamy wiersze dla przyjemności, a jeżeli one stają się niewygodnym rachunkiem sumienia? Umiemy wziąć do siebie, czy omijamy, odrzucamy?

Pozdrawiam,


Glo.