sen o warszawie

[Gloinnen]

piwa rozcięczane

"rozcieńczane" - zrób coś z tym ortografem, bo straszy ludzi.

A jeżeli błąd celowy (nie wiem po prawdzie, czym można uzasadnić, ewentualnie jakimś lumpenproletariackim kolorytem lokalnym) - weź w kursywę.

postrzegania

- usunęłabym z drugiej strofy.

tulony do piersi nie słyszałem

Ponieważ wcześniej masz już sporo imiesłowów: "rozcieńczane", "hołubione" - tutaj już zrezygnowałabym z kolejnego i napisała:

"przy piersi nie słyszałem"...

z pierwszą dupą
podniosłem się z betów

"z pierwszą dupą
opuściłem bety..." ---> drugie "z" do wylotu.

Niezły wiersz. Oddaje dość trafnie klimat tamtych czasów, peerelowskiej młodości, który już dzisiaj dla wielu czytelników pozostanie rodzajem folkloru.


Pozdrawiam,


Glo.

[Jarek B]

...Glo:)...może jutro poprawię...gdyż jestem zbyt pijany...by cokolwiek uczynić...dzięki za wgląd-pozdr.Jerry

[Ewa Włodek]

w czasach peerelu byłam całkiem dorosła, więc postrzegam je inaczej, niż peel, choć bez zbytniego entuzjazmu. I myślę, że w wierszu nie chodzi o czasy, tylko o dzieciństwo i młodość peela, o ten "czas utracony", na który zawsze się oglądamy z pewnym sentymentem, niezależnie od czasów...

Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[Gloinnen]

A jednak epoka, w której dorastamy, zostawia coś w nas.
Przypomniały mi się np. wiersze Sede Vacante, przywołujące dzieciństwo, bajki z tamtych czasów, modne piosenki, gadżety-symbole... Wiadomy, w tym wszystkim najważniejszy jest człowiek, ale jego osobiste doświadczenie zawsze jest ściśle związane z czasoprzestrzenią.
Stąd też zupełnie inaczej postrzega się świat, zupełnie inaczej się wszystko odczuwa... Aby stać się uniwersalną, poezja najpierw wyrasta z konkretnego miejsca na ziemi... i w konkretnym punkcie na osi czasu.
To taka droga od doznania osobistego ku treściom ogólnoludzkim.
Jak najbardziej zresztą prawidłowa.

[Jarek B]

spoko babinki...było jak było:jez: