z poduszką pod biodrami

[Jarek B]

codziennymi przejściami
między spóźnionymi pociągami
ciągniemy zapałki

do las vegas
jeszcze tylko jeden tatuaż
z kolejnego wyroku przyswojona lektura

uwielbiałem nędzników
tak jak twoje stopy na ramionach
w dzikim odjeździe być może
wszedłem za głęboko

krew cię nie zaleje
zawsze mierzyłaś wysoko

[Sede Vacante]

"codziennymi przejściami
między spóźnionymi pociągami
ciągniemy zapałki"

- to moim zdaniem świetnie nadaje się na miniaturę.
Jest tu tak wiele opowiedziane, tak wiele do odkrycia, że naprawdę, aż chce się czytać i rozważać po kilka razy!

Dalsza część do rozważenia na spokojnie, więc pewnie powrócę jeszcze. Ale ten fragment po prostu idealny. Może pomyślisz o równoczesnym użyciu tego jako miniatury, oraz wstępu do tego wiersza, jak to tutaj ma miejsce? Choć z drugiej strony, skoro jest tutaj, to się nie marnuje, ale naprawdę, warte wyszczególnienia.

[Jarek B]

...może prawda...może nie...ale niech

[Ewa Włodek]

hmmm...intrygująco...Peel - czyżby miał za soba "kryminalne epizody", i okazało się, że jego kobieta zachowała się w tym czasie nielojalnie, więc - zemsta? Szczególnie, gdy sobie przypomniał minione "stracone zachody" i uświadomił sobie, że nie tylko jego udziałem były? Nie wiem, ale taka mi się myśl nasunęła przy lekturze...

Pozdrówki i uśmiechy...
Ewa