drzwi do domu

[Zola111]

Znalazłam tu kilka doskonałych sformułowań.

milczałam w sobie głośno

ciągnąc za język złe godziny
przeciągając się w czasie

świat wychodził z mgły
tupał nogami

milczałam jak najgłośniej

Nie znaczy, że podobają mi się tylko te fragmenty.
Całość przemawia do mnie szczerością wypowiedzi.

Brawo.

Pozdrawiam,

z.

[Ewa Włodek]

świat wychodził z mgły
tupał nogami

dla mnie - te wersy szczególnie wymowne. Nie dość, ze wychodzi z mgły, czyli zaskakuje, to jeszcze tupie nogami, jak rozkapryszone dziecko, które uparło się na coś, i musi to coś mieć tu, teraz, antychmiast, nieodwołalnie, bo jak nie, to...
Ech, co ten świat - i ogównie zwany - zewnetrznym, a i ten, który nosimy w sobie - nieraz z nami wyprawia...
Wiersz jest wyzwaniem intelektualnym, co lubię...

Pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa

[em_]

Hosanno, nie, nie przeszkadza mi.
Zola, Ewa dzięki :-) pozdrawiam

Dodano -- 25 cze 2012, 11:40 --

[Gloinnen]

ogównie

Ewo!

Bywają literówki, których siła rażenia jest naprawdę ogromna... Przepraszam, em_, że pod Twoim wierszem, ale jak tu się nie śmiać?

[em_]

Jednak zmieniłam zakończenie i parę innych drobiazgów i zastanawiam się jeszcze, czy nie wyrzucić - milczałam jak najgłośniej - i - zamknęła się - :-)

Dodano -- 15 lis 2012, 18:07 --

[anastazja]

em_ dla mnie rewelka, mnie stać na takie środki poetyckie, mogę lekko pozazdrościć (pozytywnie). Piszesz niebanalnie, ot, co.

Pozdrawiam