remis

[e_14scie]

próbujemy wiarą
przenosić góry
z miejsca na miejsce przesypując piach
po ziarnku garści
przetakiem o podwójnym dnie
złudzenie całości zastępuje sens
targujemy ostatnią miłość
gdy handel skończony remisem
znaczymy żebra
pozbawione skóry
jak koleiny po saniach

[Ewa Włodek]

cóż, takie jest to nasze życie: to mamy tyle "poweru", czy ja się tam to licho nazywa, że przenosimy góry, to znów - całkiem bez sensu a w dobrej wierze piasek "przetakiem przesypujemy". Ech, te sinusoidy...A miłość - czasem warto dla niej żyć, choć - jeśli niezbyt szczęśliwa - naznacza nas na długo, długo..
Takie mi się refleksje nasunęły przy lekturze, Ewo...

mnóstwo uśmiechów posyłam...
Ewa

[anastazja]

Przypomniał mi się Syzyf, którymi, po części jesteśmy.
Jeśli chodzi o miłość, nie warto toczyć o nią targi, tak mi się wydaje miła czternastko - pozdrawiam niedzielnie