szatańskie wersety

[AS...]

nie będę twoim mistrzem
Małgorzato
jestem tu tylko zwykłym kamieniarzem
trafiłem w serce marmurowej góry
ciosem zaklętym w nieskończoność kształtów

gdybym tknął dłutem
z wyżłobionej rysy
uszłaby wrzawa niestworzonej rzeszy
skończone dzieło jest jedynym życiem
w boskiej kreacji tkwią procesy śmierci

[Mirek]

trafiłem w serce marmurowej góry

wiesz co Asie? tak sobie dumam że ta marmurowa to niepotrzebna, tak jakoś mi nie pasi
a tak po za trafiłeś mnie klimatem
fajnie się czytało

[Alek Osiński]

Ładnie napisane chociaż bardzo podniosłym stylem.

Odniosłem wrażenia jakby Peel utożsamiał się w wierszu
z samym kreatorem, potężną siłą natury, której zadaniem jest
tworzyć i przetwarzać nieustannie świat. Każda próba kontaktu
jednostkowego, wyodrębnienia z dzieła, jest w tym wypadku
niemożliwa, gdyż decyduje "siła wyższa"...

Pozdrawiam

[Gloinnen]

estem tu tylko zwykłym kamieniarzem
trafiłem w serce marmurowej góry
ciosem zaklętym w nieskończoność kształtów

gdybym tknął dłutem

"kamieniarzem/ciosem/dłutem"...

"za pierwszym tknięciem dłuta..." - może tak?
Albo "przy pierwszym tknięciu dłuta"...

skończone dzieło jest jedynym życiem
w boskiej kreacji tkwią procesy śmierci

Wydaje mi się, że ten dwuwers powinien oderwać się od strofy.

trafiłem w serce marmurowej góry
ciosem zaklętym w nieskończoność kształtów

Ten również. A w ogóle, to widzę go inaczej trochę.

"cios zaklęty w nieskończoność kształtów
przeszył serce marmurowej góry"

Akt twórczy zyskałby w ten sposób swoistą autonomię.

Jeśli chodzi o treść... Właściwie wszystko wyjaśniłeś we krótkich fragmentach prozy, stanowiącej komentarz do wiersza. Tworzenie jest jednocześnie zabijaniem. W tym, co potencjalne, tkwi nieskończoność. Dokonanie wyboru pomiędzy niezmierzoną liczbą możliwości zaistnienia to jednocześnie unicestwienie.

Zastanawiam się, czy ludzka śmierć, ta, której się tak bardzo obawiamy, nie jest powrotem właśnie do tej nieskończoności możliwych egzystencjalnych realizacji.
Może na tym polega fenomen życia wiecznego? To doczesne wydawać się może ułomne, ponieważ jest zaledwie jedną, przypadkowo nakreśloną ścieżką i odrzuceniem wszystkiego, co się w nią nie wpisuje. A więc żyjąc pojedynczo, jesteśmy wielokrotnie martwi. Gdy zaś umiera konkretyzacja (ten określony człowiek), następuje przywrócenie stanu, w którym nie ma żadnych ograniczeń, nic nie jest zdeterminowane, zdefiniowane, istnieje tylko pewien rodzaj arché, niepodzielnego.

Czyżby w jakiś sposób prawa fizyki mogły potwierdzić rzeczywistość tego, co przeczuwały rozmaite religie i wierzenia? (życie wieczne, nirwana, absolut, raj...)

Przy okazji przypomniały mi się platońskie idee - czyli uniwersalne Formy, w których zawarty został projekt wszystkich realnie istniejących bytów, stanowiących jedynie projekcję pierwotnej koncepcji.

Pozdrawiam,


Glo.

[AS...]

Miruś, odsyłam Cię do prozy, w której zamieściłem wypociny o powstaniu tego tekstu
pozdro:)

Alku, myślę, że "obraz i podobieństwo" wyraża się w umiejętności tworzenia

Glo
szkopuł z poprawkami tkwi w tym, że to dość zgrabna... jedenastka;
do tematu kreacji i wszelkich koncepcji światów i bogów pewnie wrócimy,
bo mam zamiar kontynuować klecenie kolejnych części prozy;
temat jest ciekawy i niezwykły - warto się nim zająć, a na razie
pozwolę sobie na zacytowanie mojego idola:



...nie ma jednego równania, które z dumą moglibyśmy nosić na t-shirtach; gorzej:
nie ma jednej rzeczywistości...

Stephen Hawking

[em_]

Mnie się to bardzo podoba; nie wiem, czy dobrze rozumiem to, jako nieco ironiczne, ale cóż...
Jak dla mnie, to kawał dobrego tekstu.
Pozdrawiam

Dodano -- 02 gru 2012, 11:58 --

Mnie się to bardzo podoba; nie wiem, czy dobrze rozumiem to, jako nieco ironiczne, ale cóż...
Jak dla mnie, to kawał dobrego tekstu.
Pozdrawiam

[Agata]

Czyżby w jakiś sposób prawa fizyki mogły potwierdzić rzeczywistość tego, co przeczuwały rozmaite religie i wierzenia?

A odkrywanie tych praw, to pewnie proces nieskończony dla człowieka
Tymczasem jesteśmy na etapie, do którego geniusz Michała Anioła dotarł setki lat przed nami.
Wiedział, czuł, że fizyka i religia, to nie są dziedziny odrębne.
Pozdrawiam i dziękuję za interesujący wiersz.

[witek kiejrys]

dla wierzącego: fizyka + metafizyka = 1
w końcu fizyka to nic innego, jak tylko opisywanie praw natury, które istnieją, przy pomocy instrumentów poznawczych.

autor prezentuje swój punkt widzenia. ma do tego prawo!
ryzykowne pisanie w pierwszej osobie, ale...