w centrum zachodu

[triste]

szukamy zakurzonych skrzyń
bo wreszcie nadszedł czas podróży
gdzie wodospady Iguasu
zamieniają życie w testamenty

odległość na wyblakłym papierze
wczytana w miesiące
nie schowam do kieszeni
tam pusto i wstyd plącze się z przeszłością
zapisaną na granicy piekła

mężu zaparz chimarrão
bo znak strzelca wyznaczył właśnie
zmartwychwstanie

[Gloinnen]

zakurzonych skrzyni

Według mnie prawidłowa forma to albo "zakurzonej skrzyni" (l.poj.), albo "zakurzonych skrzyń" (l. mn.)

wczytana w miesiące
nie schowam w kieszeni

Trochę razi to podwójne "w". Sugerowałabym zamianę:

"nie schowam do kieszeni"

Wiersz interpretować można go bardzo różnie. Wydaje się dość hermetyczny, pomimo prostoty zapisu. Ona jest jednakże dużym plusem - to, moim zdaniem, dobrze, że potrafisz unikać przekombinowanych, mętnych metafor; tym razem poprowadziłaś prekaz płynnie i precyzyjnie.

Sądzę, że utwór opowiada przede wszystkim o dawaniu sobie szans. Być może opisujesz jakiś kryzys, który peelka ma nadzieję przełamać? ("wstyd plącze się z przeszłością zapisaną na granicy piekła"). Może to walka z niechcianymi, bolesnymi wspomnieniami? A "znak strzelca" - chwila obecna (patrzę na kalendarz) - ma przynieść odnowę, nadzieję.

Egzotyczne nawiązania przywołują na myśl podróż. Zapewne realną, ale można próbować wpisać w nią pewne odniesienia. Podróż to w pewnym sensie oderwanie się od "tu i teraz", pozwala spojrzeć z dystansem na wiele spraw, uwolnić się z okowów codzienności. Zmiana scenerii i klimatu to doskonały kontekst do przewartościowania życia.

Trójdzielna kompozycja pokazuje progresję napięcia. Pierwsza strofa - to preludium, projekty, marzenia, sprecyzowanie celu. Druga - odsyła do tego, co ma umrzeć, zniknąć na zawsze. Trzecia - to przebłysk nadziei, zawierzenie, uśmiech. Jak w tym powiedzeniu "wróciłem z dalekiej podróży" - to chyba dobry klucz do tego tekstu.

Ale oczywiście mogę się całkowicie mylić.

Pozdrawiam,


Glo.

[triste]

Dziękuję, Glo, wczoraj napisałam, wrzuciłam, miałaś racje, były błędy, dziękuje, kochana już poprawiłam. Nie mylisz, nie mylisz za co wielki ukłon, do samej ziemi.

[iskierka]

heh Glo mnie wyprzedziła, czytałam ten wiersz, ale mi komputer zgasł
no, ale teraz jest dobrze, no i wiersz też jak najbardziej

[triste]

Iskierko, dziękuję ślicznie, pozdrawiam i ślę buziaki

[anastazja]

mężu zaparz chimarrão
bo znak strzelca wyznaczył właśnie
zmartwychwstanie

Bez nadziei żyć trudno, triste lubię Cię czytać.

Pozdrawiam

[triste]

Anastazjo, miło mi, masz rację bez nadziei żyje się trudno, jeszcze gorzej bez marzeń Pozdrawiam