Plecie się bajką a może życiem

[Halszka55]

stopione śniegi wystaje brudna ziemia
miała być biała pasterka i kicha
w uszach kolęda na stołach mamidła
za oknem aura ponura mina paskudna
zima zima gdzie jesteś surowa bielutka
skrzypiąca towarzyszko buta

spod powiek obraz się wymyka
czapką się śmieje na drzewach
sypie z igliwia
bo grudzień pierwszy z nią się wita
choć bywało i wcześniej szklanką na ulicach
zaspą na chodnikach
auta miały kłopot dzieci kto ich pyta
widzą gwiazdki w oczach
dla nich to chwila uroczysta wreszcie
można lepić bałwana i zjeżdżać i ślizgać
rzucać kulkami i puch sypać z drzew
językiem szukać zimna i nim się zachwycać

myśl pobiegła ku Kaju i Gerdzie
babciu babciu czytaj!

[anastazja]

O, jej, a Tobie się zimy zachciało Halszka dajże spokój, niech śpi. Mnie jest tak dobrze. Pewnie, Wy tam, w wielkich miastach, macie piękniuchno, jedź w Bieszczady, do maleńkiego miasteczka, dostaniesz w d....kę od pani zimy. Tutaj jak się zaczynie, to kończy w maju kochana. Pozdrawlaju takie szczastie.
Ale wiersz puszysty, biały i uroczo z Kajem i Gerdą, pamiętam jeszcze
tę cudowną baśń.

[automatyczny krytyk]

o, wiersz się podoba. krytyk miał okazję przeżyc zimę stulecia i z ręką na sercu mówi,
że wolałby już taką stuletniąą zimę niż takie ni pies ni wydra, co się aktualnie odbywa,
więc dawajcie tę białą panią, a już będziemy wiedziec co z nią zrobic:)

ak

[iskierka]

fAJNY WIERSZ

[coobus]

Pewnie to celowe, to "ku Kaju i Gerdzie", ale nie wyczuwam takich niuansów, będę wierny "ku Kajowi i Gerdzie".
Wiersz mi sie podoba, na czasie

[Halszka55]

ok.dziękuję za czytanie... a bajkę tę i inne uwielbiam czytać teraz już wnuczkom jestem im wierna bo od nich zaczęłam przygodę z książką ;-)==
- a zima? - jej ni ma poszła se, pewnie Tatry naszła ją ochota posypać a dla nas ni ma czasu tak tam piknie że i ja wolałabym tam być