na drugim koncu usmiechu

[Ania ayalen]

twoja nieobecnosc
rozpieta na drugim koncu usmiechu
tak niewiarygodnie
rzeczywista
gdy wschodzisz nad moja noca
dotykiem lzejszym niz oddech
a ja spojrzeniem
wpisanym w opuszki palcow
muskam twe zamyslenie
wedrujemy po naprezonej linii
mysli
laczacej dwa krance
naszego usmiechu

[em_]

wprost objęcia? Chyba w objęcia..
Tekst dość naiwny, poza tym dopełniaczówki też nie dodają mu uroku..
Nie podoba mi się, ale może ktoś będzie miał inne zdanie.
Pozdrawiam

[Ewa Włodek]

twoja nieobecność
na końcu uśmiechu
niewiarygodnie rzeczywista
wschodzisz nad moją nocą
westchnieniem

spojrzeniem opuszków muskam zamyślenie
wedruję po w objęcia między krańcami
ulotności

tak Cię czytam...


z mnóstwem Noworocznych uśmiechów...
Ewa

[Ania ayalen]

Dziekuje Ewo, wzajemnie, aby ten rok przyniosl spelnienie.
Em, takze Tobie. Rozumiem ze nie podoba Ci sie, nie wszystko wszystkim przeciez musi; mamy wybor, prawda?

[Jarek B]

podziwiam ludzi...piszących inaczej ...tak szczerze to takiego badziewia nie czytałem dawno:)...niech Pan Bóg ma Cię w opiece

[iskierka]

Aniu, Ewy wersja mnie się też lepiej podoba, że tak powiem.
Jeśli będziesz słuchać ich rad, to będzie super. Powodzenia
w kształtowaniu warsztatu

[Ania ayalen]

Jarenku, no widzisz jak dobrze; jeszcze wyszedlbys z wprawy- trenig czyni miszcza. We wszystkim. Albo mistrza.
Iskierko, slucham rad, ale istnieje granica do ktorej mozna odstapic od tego co Twoje, bez szkody dla siebie.Kazdy ma swoj sposob opisywania zycia, mozna korygowac- ale nie zmieniajac czyjegosc widzenia na swoje.