par avion

[magellan7]

P A R A V I O N



Zimą cztery jaskółki piszą do mnie listy.

Skąd mają na znaczki ?

Z tęsknoty.

Mieszkają teraz w kraju, w którym ludzie nie tęsknią.

I tak są stęsknieni za tęsknotą

że dadzą za nią każde pieniądze.



O czym moje korespondentki piszą ?

Co wciąż i wciąż wspominają ?

Jednej śni się po nocach obórka.

Mieszka w niej krowa i byczek

Byczek ledwie odrósł od ziemi a już ma kosmate myśli.

Dwa świniaki, kury, kogut - wysoki blondyn.

Czasem jest tak wesoło !



Inna ma swoje ulubione, stare druty telefoniczne

w Bydgoszczy, na osiedlu Osowa Góra.

Jak tam się pysznie posiaduje !

Jest gadatliwie - i w każdej sytuacji jest się górą.



Trzecia zwierza się, że wolałaby być chłopakiem.

To znaczy - jerzykiem.

Kto by nie wolał być jerzykiem !



A czwarta jaskółka nie zabierze się do pisania

jeśli nie ubierze paradnej bluzki

z wykładanym białym kołnierzem.

Bo pisze list wierszem.

Częstochowskie rymy

(przez jedno lato gniazdowała na Jasnej Górze).

Proszę ją : to chociaż stosuj asonanse, dziecinko.

Wtedy ten rymowaniec jest bardziej do wytrzymania.

Na przykład -

pozdrów ode mnie Polskę

księżą gospodynię

wioskę

i gąskę



A ona :

w nowe piórka się oblekam

na kwiecień czekam



Jak cię nie lubić, głupia…

- – - – - – - – - – - – - -

dedykacja :

kochanej przyjaciółce-poetce

Danusi Capliez-Delcroix



grudzień 2012

- – - – - – - – - – - – - – - — – -

od autora:

właśnie do tego utworu, dopiero co napisanego,

chcę dołączyć życzenia Świąteczne i Noworoczne

dla Koleżanek i Kolegów

dla twórców i administratorów tego Portalu



to dzięki Wam mogą zaczerpnąć tchu moje szufladówy

[Sede Vacante]

Bardzo mi się podoba, pomijając w pierwszej zwrotce natłok "tęsknień".
Osobiście odebrałem to jako listy ludzi poza granicami kraju, którzy na co dzień tęsknią do ojczyzny, lecz są na wygnaniu z powodu pracy.
Nie wiem, czy tak to jest ale mi osobiście tak to pasuje i tak się podoba, za pozwoleniem
Bardzo nietypowo ujęty temat, a to już bardzo dobrze, poza tym, w ogóle jakoś "świeżo" napisany, oryginalny wiersz. Mimo, że długi, w ogóle się tego nie czuje.

[Gloinnen]

Mieszkają teraz w kraju, w którym ludzie nie tęsknią.

I tak są stęsknieni za tęsknotą

że dadzą za nią każde pieniądze.

Ciekawa myśl. Też pomyślałam sobie o wątku emigracyjnym.
Skojarzyło mi się z utworem Bieńkowskiego:

"Kraje nasze są tak odmienne, że przeczuwają się jedynie,
tylko niziny i wzniesienia widzą się nawzajem z lotu
ptaka odlatującego bezpowrotnie."
/"W imię twoje", Z. Bieńkowski

Wiersz podoba mi się, bo lubię retrospekcje i opowiadanie o ludzkich losach, które należy - mówiąc słowami poety - ocalić od zapomnienia. Warto pochylić się nad każdym człowiekiem, bo każdy nosi w sobie mały wszechświat. Mogłoby wydawać się - niepozorny, śmieszny - ale właśnie proste ludzkie tajemnice to - wbrew pozorom - niewyczerpane źródło.

Warto jeszcze popracować nad formą wiersza (większość poprawek to kosmetyka, zwłaszcza w zakresie interpunkcji):

Mieszka w niej krowa i byczek

Na końcu zdania zabrakło kropki.

Jest gadatliwie - i w każdej sytuacji jest się górą.

"jest/jest" - a gdyby tak pomyśleć, co zrobić z tym powtórzeniem?

Trzecia zwierza się, że wolałaby być chłopakiem.

To znaczy - jerzykiem.

Kto by nie wolał być jerzykiem !

pozdrów ode mnie Polskę

księżą gospodynię

wioskę

i gąskę

w nowe piórka się oblekam

na kwiecień czekam

Jako cytaty (wiersze w wierszu) - należałoby te fragmenty wyodrębnić za pomocą kursywy.

W Twoich wierszach widzę znów wątki oddalenia kulturowego. Tym razem jednak nie jest to zderzenie obcych (mentalnie) światów, lecz próba odnalezienia tego, co już minęło, powrotu do korzeni. Nie jest łatwo kogoś całkowicie oderwać od świata, w którym wyrósł, od symboli, od wspomnień. Pamięta się drobiazgi, szczegóły, niesie w sobie przez całe życie obrazy z dzieciństwa, zapachy, widoki) Porównanie do jaskółek - ptaków wędrownych - bardzo dobre. One powracają i zawsze za tymi powrotami będą tęsknić. A ludzie?

Pozdrawiam,


Glo.