blues bo ludzie wcale nie są dobrzy

[em_]

ona dotyka roztargnionymi dłońmi
nie pamięta dlaczego ma szorstką skórę
i och - bóg tak spokojnie obraca go w coś niedotykalnego

a za oknem kwitnie śnieg
nieoswojone palce piszą na szybie nagłówki lęków
och - jak miłość sprawia że motyle rodzą się w brzuchu

by je pogrzebać w sobie bez trumienek

przenosimy w środku zasuszone cuda
chodząc uliczkami obok ludzi
a przecież wszystko wiedzą wiatr nigdy nie śpi

rozdmuchał te ślepe sekretne marzenia

i wytkną nam to

bo ludzie wcale nie są dobrzy
wcale nie lubią być mniej szczęśliwi niż my

ludzie wcale nie chcą patrzeć jak wszędzie nas pełno

już raczej wolą mówić - zobacz
to jej wszystko leci z rąk
ma co chciała

ma to czego chciała



people ain't no good (ludzie wcale nie są dobrzy) -
nick cave

[Miladora]

Em - w niektórych partiach wiersz sprawia wrażenie mało spójnego - może warto byłoby go nieco prześwietlić?
I trochę dopracować, gdyż są w nim pewne niezręczności, chociażby pierwszy wers:
- ona dotyka roztargnionymi dłońmi - zaczynanie od "ona" nie brzmi zbyt dobrze, no i ten wers nie daje żadnego wyobrażenia, czego dotyka.

- och - jak miłość sprawia że motyle rodzą się w brzuchu - "motyle w brzuchu" występują w literaturze kobiecej niemal na każdym kroku. Zrezygnowałabym z nich na korzyść czegoś bardziej oryginalnego.

- a przecież wszystko wiedzą wszystko rozniosł wiatr - "rozniósł"
i wytkną nam to
te ślepe sekretne marzenia
bo ludzie wcale nie są dobrzy
wcale nie lubią być mniej szczęśliwi niż my
ludzie wcale nie chcą patrzeć jak wszędzie nas pełno
już raczej wołać mówić - zobacz - ten fragment dobrze byłoby dopracować.

- ma co chciała
ma to co chciała - może w tym wersie "ma to czego chciała"?

W sumie - treść na "tak", tylko dobrze byłoby jeszcze pobawić się z formą.

Miłego

[Ewa Włodek]

ludzie nie są dobrzy, ludzie nie są źli - oni są ludźmi, niedoskonałymi wielce, wiec bywają dobrzy i źli - bywają. W różnych - że tak rzeknę - proporcjach... A Twoja peelka - straciła kogoś, kto był dla niej bardzo ważny, albo i najważniejszy, więc - cierpi. A niektórzy lubią cierpienie innych i sprawia im ono jakąś dziwną radość. I bardzo będą oburzeni, jak ta radośc wróci do nich - bumerangiem, gdy sami zaczną cierpieć i zobaczą wokoło uśmieszki satysfakcji...
Ech, tak sobie podumałam, czytając Cię...

pozdrowieńka posyłam...
Ewa

[em_]

Miladoro, jeśli chodzi o - ona, te, to- tak po prostu piszę, to wzmacnia tekst; co do banałów, to je lubię :-)
troszkę poprawiłam, może teraz jest lepiej

Dodano -- 29 sty 2013, 16:42 --
Ewo, cieszę się, że to, co napisałam skłoniło do przemyśleń.
Dzięki za czytanie :-) pozdrawiam

[Miladora]

ona, te, to- tak po prostu piszę, to wzmacnia tekst;

Niestety, nie.
Nadmiar zaimków najczęściej jest watą słowną, gdyż dopowiada to, co wcale nie musi być dopowiadane.

Redukuj zbędne słowa - rób kilka wersji i porównuj.
W konsekwencji można otrzymać maksimum przekazu przy minimum słów.
A wiersz niech sobie jeszcze dojrzewa - za jakiś czas sama zobaczysz, że można sporo w nim zmienić.

Ale to tylko rozmowa - nie ścinanie.

[em_]

Rozumiem Cię :-) normalnie staram się pisać jak najzwięźlej, ale te moje bluesy właśnie takie miały być, przerysowane

[anastazja]

bo ludzie wcale nie są dobrzy
wcale nie lubią być mniej szczęśliwi niż my

ludzie wcale nie chcą patrzeć jak wszędzie nas pełno

Tak się porobiło na tym świecie, ludzie oddalają się, niebezpiecznie, dalej niż powinni. Dotyczy nawet rodziny, obserwuję i dziwi mnie taki stan rzeczy.

Dobrze, że piszesz o tym e_m.

Pozdrawiam

[em_]

Piszę o tym, co mi przychodzi na myśl,
dzięki Anastazjo :-) miło, że do mnie zaglądasz