Zielone wzgórze, złoty brzeg i szumiące topole.

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Hałas.
Niby go tam nie ma, ale jest.
Przelatujący między topoli szpalerami.
Zredukowany do szmeru wiatru
kontrastującego z wędrującą falą
potoku, co muska lekko złoty brzeg.
I uszy. Jak komplement o poranku.

Topola jedna z drugą niesie
tanecznie dźwięki natury
na szczyt stoickiego wzgórza
i raz po raz nasuwa myśl.
To taki, to inny pomysł
na kontemplację nad tym,
co się podoba. Jest dobre.
Bosko.
Bez wspomnienia trosk.

[Gloinnen]

Tomku, podaj źródło inspiracji, jeśli chodzi o tytuł.
Z drugiej strony - zaskakuje nawiązanie do literatury dla panienek...

[Bonsai(Tomasz Socha)]

Lucy Maud Montgomery .
Bła świetną pisarką i fajną osobą, tak więc jej ten utwór zadedykowałem. No i historia Ani z Zielonego Wzgórza (nie tylko dla dziewczynek)... urzeka fest . Tak jak chwyciły mnie za serducho dzieła takich autorów jak Dickens, Tolkien, Lewis... jest ich paru.