w ciszy

[iTuiTam]

Wiesz, rozstrzelenie tekstu na tak wiele linijek nie zawsze dobrze robi treści. Gubi się, kawałkuje przekaz. O to chyba chodziło - też - moim Przedpiszcom
Niektórzy nazywają taki zabieg: "enterozą"
Przerzutnie pomagają odczytywać wiersz na różnych poziomach, łączyć pozornie osobne słowa i frazy w zupełnie nowe związki. Tu, moim nieskromnym zdaniem, połączenie wersów sprzyjałoby treści, klarowności.

serdecznie
iTuiTam

[Ania ayalen]

dziekuje za uwagi, kazda przypasowuje do tekstu ,i na pewno nie lekcewaze. Kiedys przyjdzie czas na rozlewiska, i ciche szepty, na razie, coz- droga jesf droga, to rytm krokow. W systemie dwojkowym- jak jedno zwalnia to drugie przyspiesza, wiec jesli jedno rozmyte to drugie jak plomien.byc musi. No to plone w pionie, plone, mam to wyjscie? A rozlewiska nadrabiam sobie proza. Ale wszystkie wskazowki, porady zachowuje, i jestem za nie wdzieczna.

[Gloinnen]

Nie lubię wyliczanek, typu: "jestem x, y, z..." Taka konstrukcja - z czysto technicznego punktu widzenia - to pójście na łatwiznę. Przepraszam za szczerość, ale w ten sposób można siedzieć i komponować dowolną ilość wersów, aż do z(a)nudzenia...
Treść ładna, natomiast - jeżeli mogłabym coś zasugerować - bez złośliwości - to próbę precyzyjniejszego opisania, jak pewne obrazy, zjawiska - rozkwitają w Tobie, Aniu...
Myślniki stwarzają wrażenie konspektowe... Zastanów się, na ile potrzebne - i gdzie...

Taka drobna wariacja "po mojemu":

jestem
ścieżką dla
rozpędzonych pragnień

przedeptaną
śladami
życia

ciemny ból
w łagodnej zatoce
wypełnia moje kręte tunele

radością
wspieram przydrożne drzewa

jestem ciszą
w drodze
do nieba


To tylko oczywiście czytelnicza wizja... Formę "jestem" uczyniłam podstawą klamry - wnętrze wiersza postarałam się rozpisać na "żyjące" obrazy, ale w sumie sama próbuj tak tworzyć, aby wiersz pokazał w pełnej krasie całe bogactwo Twoich odczuć i tego, co w Tobie się dzieje... Nie zubażaj przekazu zapisem "na skróty".

Pozdrawiam,


Glo.

[Ania ayalen]

wiem wiem, roznica pomiedzy refleksem a refleksja. Podojrzewam do refleksji Glo, przyrzekam Ci. Nawiasem- bardzo cenie sobie Twoje uwagi, na pewno nie sa zlosliwe, nigdy tak nie myslalam. Ale nic na sile, przeciez wiesz- przetrawie i przyznam Ci racje...biszkopcika. Niom.