ze źródła

[Bożena]

spokojnie wybija rytm
po chwili
radości na kolejnych kaskadach
wzbierają na sile
by ze zdwojoną energią uderzyć
tam gdzie horyzont pada na kolana
i wyśpiewać pochwalną pieśń

z czasem meandruje
otwierając przedpole rozdziałom
historii się nie zmieni – ją się tworzy
z kamienia lub plastyku

rzeka wiary z łachami zwątpienia
i żalem porzuconym na brzegu
pod koniec wędrówki opada z sił
tonąc

w morzu krzyży

[anastazja]

historii się nie zmieni – ją się tworzy
z kamienia lub plastyku

żebyś wiedziała, na dziś, tylko plastyk i kamień. Mądrze rzekłaś Bożenko, jak mówi Ewunia Włodek

Pozdrawiam.

[lczerwosz]

historii się nie zmieni – ją się tworzy
z kamienia lub plastyku

Historia z kamienia, to twarde fakty. Z jednej strony kamienie milowe postępu, budownictwo szeroko pojęte, z drugiej wojny i wymuszenia niby pokojowe.
A plastik ma znaczenie miękkości ale i sztuczności, uległości i udawania. Tak, już był używany nawet wtedy, gdy go jeszcze nie wynaleziono.

gdzie horyzont pada na kolana

świetne określenie otoczenia, środowiska.

Rzeka wiary a morze krzyży - jakież to silne przeciwstawienie pozornie podobnych pojęć, tylko mi szkoda, odbieram depresyjnie, po poziomem morza zwątpień. A źródło trysnęło na początku z taką energią. Szkoda. Ale dobry jest za to sam wiersz.

[Bożena]

żebyś wiedziała, na dziś, tylko plastyk i kamień

- cieszę się, że zajrzałaś- otacza nas tak wiele plastyku i papierowych obietnic-

Ale dobry jest za to sam wiersz.
.

- cieszy taki komentarz- dziękuję za wnikliwe czytanie i komentarz- serdecznie pozdrawiam