siedząc na progu

Moderatorzy: Gloinnen, eka

ODPOWIEDZ
Wiadomość
Autor
Awatar użytkownika
Bożena
Posty: 1338
Rejestracja: 01 lis 2011, 18:32

siedząc na progu

#1 Post autor: Bożena » 05 kwie 2013, 19:45

minął czas budowania gniazd
rozkruszone spoiwo kłuje w oczy
na szczeliny i zdrapania
brak pomysłu
zły czas

może gdyby ciepłą dłonią okryć
rozmyślania
może gdyby letnią burzą rozwiać
wspominania


pora orać do żywego
straszą spróchniałe deski
z dziurami po sękach
skrzypią zawiasy obdrapanych złudzeń
zakurzone zasłony niewypełnień
spuszczone

pora się żegnać
Ostatnio zmieniony 06 kwie 2013, 20:52 przez Bożena, łącznie zmieniany 1 raz.

Awatar użytkownika
jaga
Posty: 578
Rejestracja: 02 gru 2011, 19:33

Re: siedząc na progu

#2 Post autor: jaga » 05 kwie 2013, 22:33

ciekawy wiersz - refleksyjny
:kofe:
Jestem jaka jestem. Niepojęty przypadek, jak każdy przypadek.
Wisława Szymborska

Sede Vacante
Posty: 3258
Rejestracja: 27 sty 2013, 23:52
Lokalizacja: Dębica

Re: siedząc na progu

#3 Post autor: Sede Vacante » 05 kwie 2013, 22:58

Świetny wiersz!
Pięknie, dobitnie opisana sytuacja, gdy ludzie (to moja interpretacja) coraz mniej dbają o siebie i swoje korzenie, a coraz bardziej pędza bez zastanowienia. Rozkosznie się czyta.
"Nie głaskało mnie życie po głowie,
nie pijałem ptasiego mleka -
no i dobrze, no i na zdrowie:
tak wyrasta się na człowieka..."


W. Broniewski - "Mannlicher"

Awatar użytkownika
em_
Posty: 2347
Rejestracja: 22 cze 2012, 15:59
Lokalizacja: nigdy nigdy

Re: siedząc na progu

#4 Post autor: em_ » 06 kwie 2013, 14:25

Bardzo ładny wiersz, chociaż drażnią mnie takie metafory jak np - zasłony milczenia - spłycają tekst, niestety..
Ogólnie robi dobre wrażenie,
pozdrawiam
you weren't much of a muse
but then I weren't much of a poet
— N. Cave

Awatar użytkownika
Bożena
Posty: 1338
Rejestracja: 01 lis 2011, 18:32

Re: siedząc na progu

#5 Post autor: Bożena » 06 kwie 2013, 14:34

jaga pisze:ciekawy wiersz - refleksyjny
- dzięki wielkie :)
Sede Vacante pisze:Świetny wiersz!
:jez:
em_ pisze:chociaż drażnią mnie takie metafory jak np - zasłony milczenia - spłycają tekst
- wiesz miałam wątpliwość również tej samej natury- bo zbyt znane to okreslenie- może pokuszę się o zmianę- :rosa: :beer:

zmieniłam- zasłony milczenia na zasłony niewypełnień

jeszcze raz dziękuję :rosa:Em

ODPOWIEDZ

Wróć do „WIERSZE BIAŁE I WOLNE”